یادداشت گندم اسدی

        «پیامبر» مشهورترین اثر نویسنده‌ی لبنانی، جبران خلیل جبران است. وی در جنبش‌های استقلال طلبانه‌ی لبنان شرکت داشت و روی سخنش خطاب به جوانان آزادی‌خواه سرزمین‌های عربی است که در آن زمان زیر سلطه‌ی امپراطوری عثمانی بودند. لحن کلام او اما ژورنالیستی نیست و بیشتر به کلام شاعر و عارفی نزدیک است که وارد سیاست شده و به ناچار مقاله‌ی سیاسی می‌نویسد. 
پیامبر خلیل جبران در واقع ترکیی از تمامی انبیای ابراهیمی در طول تاریخ چند هزار ساله‌ی ادیان است. او درباره‌ی تمام مسائل مطرح انسان مدرن سخن می‌گوید. که این امر نشان از تاثیر جریانات فکری غرب بر نویسنده دارد. وی سرشت انسان را در ذات خود نیک می‌داند و دشواری‌های زندگی بشر را ناشی از عدم شناخت تعارض‌های زندگی و ماهيت آن به‌شمار می‌آورد. خليل جبران در پيامبر بسيار تحت تاثير «چنین گفت زرتشت» نيچه است و آموزه‌های خود را از كلام وی بازمی‌گويد.
.....
شادی شما همان اندوه بی‌نقاب شماست.
چاهی که خنده‌های شما از آن برمی‌آید،
چه بسیار که با اشک‌های شما پر می‌شود.
و آیا جز این چه می‌تواند بود؟