یادداشت ابوالفضل فیروزآبادی

        دوستش داشتم . ایده ی کتاب جذاب بود ولی شاید تکراری باشه . شاید در بعضی فیلمها مشابه ایده کتاب رو دیده باشید.
من از وسطای کتاب به بعد خیلی جذبش شدم و یجاهایی اینقدر برام جالب شده بود که احساس سنگینی در قفسه سینم میکردم . 
یکبار خواندنش رو حتما پیشنهاد میکنم قطعا وقتی از نیمه ی کتاب رد میشید متوجه میشید که ارزش خوندن رو داشت .
فقط به یک جمله از کتاب که حس میکنم همه باید یه جایی بشنوش بسنده میکنم 🌱

« آسمان تاریک و تاریک تر می شود 
سیاهی و کبودی در رقابت اند 
اما
ستاره ها هنوز
برای تو می درخشند (: »