یادداشت alef

        در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور 

کتاب های زیادی درباره ادبیات پایداری خوندم. از خیلی سال‌های پیش تا الان و حجم زیادی از آنها را در بهخوان اصلا ثبت نکردم چون اون زمان اصلا بهخوان وجود نداشت.🙃
ولی صادقانه آقای اسدی مقدمه شما در این کتاب به من فهموند این کتاب از یه جنس دیگه است درشت نویسی جنگ نیست درست نویسه.  غیر قابل دسترس کردن شهدا و خانواده شون نیست، ملموس و واقعیه. ممنونم که صادقانه نوشتید و سانسور نکردید. ممنونم که گفتید همه مردم هم در آن سال‌های جنگ مثل هم نبودند و بعضی ها با چه خون دلهایی جبهه ها را خالی نگذاشتند و متقابلاً چه حرفهایی شنیدند. 😔 

اولین چیزی که من را برای خوندن کتاب تحریک کرد عکس روی جلد کتاب بود شهیدی که عکسش را با اون بادگیر آبی رنگ در اکثر کتاب‌های مربوط به دفاع مقدس و به طور خاص کتاب‌هایی که به عملیات کربلای ۵ پرداخته بودند زیاد دیده بودم ولی اسمش را نمی دونستم و بعد از اون نویسه پشت کتاب بود.
اما اسم کتاب حرف دیگه ای داشت "قصه ننه علی". 🤔
عنوان کتاب همون اول به مخاطب میگه این کتاب قصه مادر شهید است نه خود شهید. اون هم مادر دو شهید یعنی خانم زهرا همایونی. مادر شهیدی متفاوت که بعید نیست همانندهایی دیگر مثل خودش داشته باشه. 
✅️ داستان کتاب را برای شما نمی گم تا خودتون بخونید کتاب قطعاً ارزش خوندن و خریدن دارد. 
👇👇
فقط یه جمله:
تا حالا دیدین و یا شنیدین که مادر دو شهید از شوهرش کتک بخوره، سرکوفت بشنوه و در سرمای زمستون از خونه بیرون انداخته بشه به این خاطر که شوهرش اون را مسبب شهادت بچه هاش می دونه و ...... 🫢🫣 

قبلا کتاب "روزهای بی آینه" را خونده بودم اون هم کتاب متفاوتی از یک همسر آزاده بود یا کتاب "مهاجر سرزمین آفتاب" درباره تنها مادر شهید ژاپنی ایران. اما تفاوت این کتابها با هم از زمين تا آسمونه. من تا حالا زندگی مادر شهید با این تفاوت را ندیده و نخونده بودم. 
به آقای اسدی تبریک میگم و ازشون تشکر می کنم که پای کار موندن تا این کتاب چاپ بشه. 

طرح جلد: 📗
طراح جلد کتاب کار خانم آرزو اقاباباییان هستند که به نظرم طراحی در عین سادگی، قشنگ است. البته شاید جای کار بیشتری هم داشت. صفحه آرایی کتاب هم کار اقای سید مهدی حسینی بود و البته خیلی قشنگ بود و مدام تاکید می کرد که این کتاب قصه ننه علی است نه خود علی. 
طرح جلد همون عکس معروف شهید علی شاه آبادی هست که قسمت عکس با پوشش براق پوشیده شده که حس عکس بودن را منتقل کنه این عکس  در دست مجروح و آسیب دیده یک زن قرار گرفته، با پس زمینه ای از یک اتاق ساده و تزئینات قدیمی. که مخاطب بعد از خواندن کتاب پی می برد چرا این دست زنانه مجروح و آسیب دیده است.  😔