یادداشت احلی احسنیان

        توضیح کتاب خیلی ساده به نظر میرسه : " روایت زن هایی که توی جنگ جهانی دوم توی جبهه روسیه جنگیدن. "
اما خوندنش انقدرا ساده نیست.
 من راستش خیلی خوشم نمیاد که چیزهایی خشن رو صرفا مردانه و چیزهایی لطیف رو زنانه ببینیم. چون خیلی هم حقیقت نداره. ولی چیز غیر قابل انکار اینه که زن ها، به سبب هم خصوصیات فطری و هم تربیتی، هرچیزی رو از چندتا زاویه میتونن ببینن.
خیلی جالب بود برام، توی کتاب از چیزایی گفته شده بود که من هیچوقت درمورد جنگ نشنیده بودم و نخونده بودم و بخوام صادق باشم، مطمئنم جای دیگه ای پیدا نمیکردم. روایت هایی از زنای رزمنده، کسایی که یه عمر بهشون گفته بودن تو لطیفی، تو بشین تو خونه، تو بچه‌داریتو بکن، و حالا که بهشون نیازه بدون هیچ چشمداشتی و با تمام وجودشون جنگیدن.
خوندن این کتاب سخت بود. با این که نثرش روون بود و روایت ها هم کوتاه و ساده بودن، ولی یه جاهایی کتابو میبستم و اشکامو پاک میکردم و میدیدم دیگه نمیتونم ادامه بدم. جنگ خیلی فراتر از روایت های ساده ایه که ازش میشنویم. خیلی...
و در آخر بگم، خود نویسنده‌ی کتاب، سوتلانا اَلکسویچ، خیلی آدم تحسین بر انگیزیه. با این که این تازه دومین کتابیه که ازش خوندم، واقعا تحسینش میکنم. پیشنهاد میکنم چندتا مصاحبه ازش ببینید حتما. همین.