یادداشت سید محمد بهروزنژاد

        «به نام خدا»
مدت‌ها پیش خوانده شد.
به توصیه متخصصی خواندم وگرنه نسبت به آثار روانشناسی به کل بدبینم. نمی‌خواهم بر این بدبینی  باقی باشم اما هنوز کسی یا چیزی  نتوانسته نظرم را تغییر دهد.

مثل اکثر کتاب‌های روانشناسی این یکی هم پر از حرف‌های در ظاهر زیبا بود. اینکه خوب باشیم و مهربانی کنیم و الخ...

در حد تذکر به اینکه می‌توانیم مهربان باشیم بد نبود اما نکته عملی معدود داشت.

همچنین همیشه این سؤال برایم باقی است که چطور یک به ظاهر روانشناس این همه تاریکی و سیاهی که در انسان‌ها هست را نمی‌بیند و فقط می‌گوید خوب باشید و اگر شما خوب باشید همه‌چیز خوب است!

من زندگی را بیشتر شبی تاریک با چند ستاره چشمک‌زن می‌بینم تاریکی‌های بسیار با اندکی نور. 

اگر کتاب روانشناسی می‌شناسید که کمی با واقعیت جورتر باشد معرفی کنید...
      
83

6

(0/1000)

نظرات

سیدعلی

سیدعلی

دیروز

کلا کتاب های روانشناسی اینطوری هستن. خودم خیلی کتاب های زیادی در این زمینه خوندم اونهایی هم که عملی هستن، نهایتا مدت کمی رو روی شخص تاثیر میذارن و بیشترش تبلیغاتیه!
البته که نمایشگاه کتاب رفته بودیم شلوغ‌ترین غرفه، نشر میلکان(که تخصصی روی این زمینه کار کرده) بود ولی خروجی؟ تقریبا هیچ! چند درصد از جامعه به آرمان هایی که در این کتب هست رسیدن؟ واقعا تعدادشون کمه.
مسیر موفقیت یک مسیر مطالعاتی نیست که با خوندن کتاب و چند روز عمل کردن انسان رو موفق کنه بلکه یک مسیر دائمی، پر از چالش و البته نیازمند یک سیر درسته که فقط با شناخت انسان حاصل میشه. چطور کسی که روح رو قبول نداره می‌تونه یک کتاب روان‌شناسی بنویسه که انسان رو موفق کنه در حالی که اصل رشد انسان روحانیه نه صرفا ذهنی.
من پیشنهادم اینه که شما به جای مطالعه کتاب های اینطوری که فقط اطلاعات میده یک مسیر رشد که شرطش عمل به دانسته ها بعد اضافه شدن دانسته‌ای جدید هست رو شروع کنید.
به شخصه دوره ها، کتاب ها و جلسات زیادی رو در این زمینه شرکت کردم ولی هیچ دوره یا کتابی مثل دوره «سبکینو» نشد!
این لینکشه یه سر بزنید:
https://class.onlinehawzah.com
4

6

ممنون از نظرتون 

1

سیدعلی

سیدعلی

دیروز

خواهش میکنم🌹
@behrooz1383 

0

روح..
چقدر حرفتون رو قبول دارم؛ البته
"انسان دارای دو بُعد بسیار مهم در روح خویش است، یکی بعد عقل که تولید کننده افکار است و یکی بعد قلب که تولید کننده عواطف و احساس است."
(دکتر سید مصطفی زارعی، سلام خانم اسکاول شین)

آقای بهروزنژاد
عمیقا پیشنهاد می کنم که حداقل یه نگاه به کتاب سلام خانم اسکاول شین بندازید! 

2