یادداشت مریم محسنی‌زاده

        چیزی که رمان "راجر آکروید" را خاص می‌کند، غافلگیریِ پایان داستان است. تعدد شخصیت‌ها و پیچیدگیِ ماجرایِ شبِ قتل هم باعث می‌شود تا پیدا کردن قاتل سخت شود. مهارتی که آگاتا کریستی به‌خوبی از پس آن برمی‌آید. 
کتاب برای کسانی که به ژانر معمایی و جنایی علاقه دارند مناسب و سرگرم‌کننده است. 
دربارهٔ این رمان باید بگویم در انتها یا از خواندنش خیلی لذت می‌برید یا برعکس حس خوبی پیدا نمی‌کنید!

🔻 ادامهٔ یادداشت بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند:
آگاتا کریستی با انتخاب راوی غیرقابل‌اعتماد، به نوعی برخی از اطلاعات را پنهان می‌کند یا تغییر می‌دهد؛ اینکه راوی اول شخص، قاتل داستان باشد به مذاق برخی از خوانندگان خوش نمی‌آید. در نقطهٔ مقابل، همین غافلگیری و ضربهٔ نهایی برای برخی جذابیت ایجاد می‌کند. 
رمان، برایم کشش زیادی نداشت و پایان‌بندی هم به دلم ننشست! اینکه پوآرو از دادن پاره‌ایْ اطلاعات خودداری می‌کرد و فاش کردن آن‌ها را تا پایان داستان به تعویق می‌انداخت نیز مزید بر علت بود.