یادداشت نرگس سلطانی

         وقتی اولاشو خوندم، اولش خیلی مسخره به نظر میومد؛ برام سوال بود چرا باید روزمرگی‌های یکی برای خوندن جالب باشه بقیشو خوندم فقط چون حجم کتاب کم بود و خالی از لطف نبود تمومش کنم و داستان دقیقا از نیمه‌ی دوم کتاب شروع جذاب می‌شه.
شاید اگر آلبر کامو جذابیت  کتاب براش مهم بود کتاب رو از نیمه‌ی دومش شروع می‌کرد بهتر بود ولی انگار با این شروع می‌خواسته عمق بی‌تفاوتی راوی داستان رو نشون بده‌. در واقع کامو با مهارت خواسته از تموم عوامل برای نشون دادن دقیق بی احساسی شخصیت اصلی استفاده کنه و همین باعث شد به این کتاب علاقه‌مند بشم.
امکان اینکه این کتاب قضاوت بشه زیاده اما کسی می‌تونه درکش کنه که تا آخر بخونتش‌.‌..