یادداشت رضا درگاهی فر

        باسمه.
کتابی عالی است برای دریافت سیر و آغاز و انجام ماجرای حرکت امام سیدالشهدا علیه السلام.  آقای حجازی خود در مقدمه گفته اند که قصد داشته اند به خواننده برسانند که چه شد و ماجرا و سیر حوادث چه بود. کاری ستودنی کرده اند و اثر شیخ عباس قمی و ترجمه علامه شعرانی را که چه بسا مخاطبان و خوانندگانی بسیار اندک داشتند، شاهد بازاری کردند و برای خوانندگان امروزین بسیاری دستیاب کردند.
شخصا نثر کتاب را دوست داشتم و این گونه نثر پارسی را هم دوست دارم. امروز می گوییم (به علی گفت)، اما در نثر قدیم نیز می گفتند:  (علی را گفت) یا (با علی گفت). نمی دانم، احساس می کنم آهنگ دلنشینی در نثر فاخر فارسی قدیم وجود دارد که مرا خوشایند است. وقتی می خوانی انگار روی سورتمه نشسته ای و از روی کلمات و جملات به آرامی و نرمی می لغزی و جلو می روی.
از این سبک ایشان در بازنویسی و بازگویی متون می توان الگو گرفت. نوعی جان دوباره دادن به متن است، به ویژه متون خواندنی عربی، که آنها را برای فارسی زبانان خواندنی می کند.