یادداشت مژگان حاتمی

        این فقط یک کتاب نیست. به جرات میشه گفت یک روانکاوی دقیق و موشکافانه است از یک کودک که کودکی خود را به یغمی رفته می داند....
تاثیر عمیق پدری دیکتاتور بر پسر حساس و پرفهمی چون فرانتس کافکا...
البته شاید اگر به جای کافکا یک کودک بی خیال و کمتر حساس بود، شاید ، اینقدر دچار تروما نمی شد...
روحیه ی مستبدانه در مقابل حساسیت ژرف ، قطعا فاجعه به بار می آورد...
سطر سطر این کتاب پر از درسه. برخی بخش ها  را نه یک بار که چند بار خواندم، بغض کرد و ادامه دادم....