یادداشت ساناز مهدوی

        از تصوری که پیشاپیش از کتاب داشتم بسیار بهتر بود؛ به‌ویژه فصل میانی، حق مطالب رو به‌نظرم ادا کرده بود. و بُعد شخصیتیِ فرامرزی و فرازمانی و توحیدیِ شهید کاظمی رو تونسته بود برای مخاطب تعریف کنه. نویسندهء محترم، قطعا با شهید عزیز ارتباط لازم رو برقرار کرده‌ان که تونستن در نقش راوی و دانای کلِ کتاب، بدون ادا و پیچیدگی کلمات، خیلی روان به اصل بپردازن و در عین حال، لحنی عارفانه هم داشته باشن... خصوصا در فصل دوم...
فصل‌ها هم با دست پُر و مطالب تازه نوشته شده‌ان. هر سه فصل هم، در جای خودشون به‌جا و درست بودن؛ هر چند کتاب، به‌نظر یکدست نیاد. امتیاز چنین ویژگی‌‌ای این هست که می‌شه فصل‌ها رو به‌ ترتیبِ دلخواه خوند و همچنان هم با متن کتاب ارتباط برقرار کرد.
در کل، دربارهء شهید کاظمی عزیز، آثار نوشتاری خوبی تهیه می‌شه و از این نظر، هم این شخصیت خداجو رزق خوبی دارن و هم ما دوست‌دارانشون که کتاب‌های خوبی دربارهء ایشون به دستمون می‌رسه، و هم ان‌شاالله اون‌هایی که در آینده با این شهید نازنین آشنا می‌شن. شکر...