بریده‌های کتاب "زِ - شین"

به ساقی در نگر، در مست منگر به یوسف درنگر، در دست منگر ... همایی بین که سایه بر تو افکند به زاغی کز کف تو جست منگر

ز خویشتن سفری کن به خویش، ای خواجه که از چنین سفری گشت خاک معدن زر ز تلخی و ترشی رو به‌سوی شیرینی چنان‌که رست ز تلخی هزارگونه ثمر

تاریخ هنر در وجه کلی، تاریخ پیشرفت مهارت‌های فنی نیست، بلکه سرگذشت تغییر و تحول اندیشه‌ها و باورها و ضرورت‌هاست.

به نظر من، این فرض که روان کودک تازه متولد شده مانند لوح سفیدی است که هیچ چیز بر آن نقش نشده، کاملا اشتباه است. چون کودک با مغز متمایزی به دنیا می‌آید که از قبل به وسیله وراثت شکل گرفته است. (دارای) غرایزی ارثی و الگوهایی از پیش تعیین شده...

باید به همان اندازه که درباره خودرویی که می‌رانیم پرتوقعیم، درباره غذا، رسانه، معماری یا تفریح هم پرتوقع باشیم.... به این منظور، باید با نقش آن چهره‌ای که در لحظات کلیدی تاریخ هنر حضور دارد، یعنی منتقد، به‌راحتی کنار بیاییم.

تا وقتی که مردم گریزگاه، قلمرو قصه‌های جن و پری را در بر دارند، سرشار از نجابت، شفقت و شعرند اما دریغ که در قلمرو زندگی روزمره خود به احتمال زیاد آکنده از احتیاط، بی‌اعتمادی و سوءظن‌اند.