بریده‌های کتاب کوثر یوسفی

اگر خاری در فکرت خلیده ، تو را آزار میده، اون رو پنهان نگه ندار، بگو و مطرح کن روش کار می‌کنیم اگه سرانگشت ما تونست این خار رو از فکر تو بیرون بکشه چه بهتر ! اگر نتونست لااقل جامعه رو به این فکر می‌ندازه که در این راه تلاش کنه. وگرنه کتمان کردن سوال تکاملی در جامعه ما ایجاد نمی‌کنه.

ببین! با صرف بکن‌نکن گفتن، منکر از بین نمیره. برنامه میخواد. باید مبارزه کرد. باید جدیت به خرج داد .

کار رو برای ثواب و بهشت انجام ندید؛ چون نتیجه‌ی طبیعی رفتار خوب، چیزی جز بهشت نیست.شما کار خوب را برای این که ذاتاً خوب هست، انجام بدید، به خاطر وظیفه‌.

این از کم ظرفیتی و بی تقوایی ماست، اگه تصور کنیم باید شاهد همه‌ی نتایج کارهامون باشیم .

پول دنیا برای کار دنیا، نه پول دین برای کار دنیا !

معمولاً اون کسانی تونستن آثار خیلی ارزنده در تاریخ به جا بذارن که در زندگی خودشون هم منظم بودن؛ تنظیم مالی، تنظیم وقتی و زمانی، تنظیم فعالیتی و تنظیم تحصیلی.

ای انسان! در هیچ نقطه‌ی حضیضی توقف نکن و حرکتت را در خط تعالی همواره ادامه بده. بدان که برای تکامل و رشدیابی تو مرزی وجود ندارد‌؛ چون تو فرزند بی‌نهایتی. عاشق خدایی و باید لایتناهی‌ها را هم‌چنان در درونت زنده نگه داری و جان کلام آن که تو ای انسان! باید تاریخ را بسازی و به طبیعت شکل دهی و حاکمیت خود را بر آنها روز به روز گسترده تر کنی .

نیت ها سلول اند، تکثیر می‌شوند. تکثیرشان حیاتشان را تضمین میکند .

اگر واقعا کسی می‌خواهد خدمتی انجام دهد باید آدم های راحت را ناراحت، آدم های آرام را ناآرام و در میان آدمهای منجمد تضاد و درگیری ایجاد کند‌. والله در میان بعضی از این مردم ایجاد شک کردن خدمتی است هزار برابر بزرگتر از ایجاد یقین. زیرا آن یقینی که اینجوری به افراد تلقین و تنقیه شود، ماده مخدر است و چنین یقینی ارزش ندارد.

عشق ارزش های متعددی در و بالاتر از سود به من می بخشد، و در هیچ توجیه ارزش‌های فیزیکی و مادی و بیوشیمی هم نمی‌گنجد و اگر عشق از انسان گرفته شود وی بصورت یک موجود منفرد و منجمدی در می‌آید که فقط به درد دستگاه های تولیدی میخورد .

آنچه که واقعا انسان را از همهٔ حیوانات جدا می‌کند آن دغدغه در برابر غیب است.

رفتن به سوی ارزش هایی که در طبیعت وجود ندارد،انسان را از حد محدود طبیعت فراتر میبرد و تکامل معنوی و نوعی و ذاتی او را تضمین می‌کند.

باری وابستگی عرفانی بزرگترین پیوند و بزرگترین عاملی است که به یک جوان تعالی وجودی و درونی و یک زیبایی روحی می‌دهد و این جوان نه در برابر ایدئولوژی هایی آسیب‌پذیر میماند که می‌خواهند اندیشه اسلامی او را با تیغ علم و فکر و منطق از ریشه بکنند و نه در برابر وسوسه های تباه کننده ای آسیب میپذیرد که سرمایه داری و مصرف پرستی و جنسیت و پوچ گرایی استعمار فرهنگی دارند و می‌خواهند او را بغلتانند و ببلعند.

اگر همه تلاشم را منحصر بکنم که با این سه تا چشم اسلام و علی را ببینم و در آن واحد به هر سه بعد تکیه کنم و نگاه بدوزم و علی را بشناسم ، نه تنها وابستگی ام را به اسلام حفظ میکنم،بلکه هرگز در برابر قدرت و پیشرفت و تمدن غرب و همچنین قدرت و آفرینندگی و پیشرفت مارکسیسم شرق،نه دچار عقده ایدئولوژیک میشوم و نه عقده ملی ، نه عقده نژادی، نه عقده اعتقادی

بعد از رشد سرمایه داری آدم ها بصورت یا خریدار یا مشتری یا دلال درآمدند و زندگی به عنوان مصرف، شکل گرفت و هدف، پیشرفت شد. و پیشرفت نیز بزرگترین فریبی بود که سرمایه‌داری بر ذهن انسان امروز-حتی روشنفکران- تحمیل کرد و در زیر این پیشرفت، همه ارزشها قربانی شد.

آدم آگاه هرگز به واسطه تشدیدی که یک عصر به یک مسأله می‌گذارد و تکیه ای که به آن می‌کند، نباید خودش را قربانی آن-که تکیه یک جایی و یک بعدی است-بکند.

سه جریان اساسی است که توجیه کننده همه تاریخ و همه انگیزش‌ها و بعثت های تاریخی اند: ۱- عرفان و عشق ۲- آزادی ۳- عدالت خواهی