بریده‌های کتاب Mahla

"امّا ما غیر از آرزوهای بزرگ تقصیری نداشتیم"

ناامنی بدترین بلایی ست که سر ملتی می آید ، بی قانونی،بی نظمی، به فکر مردم نبودن و این چیزها

گفتم:« چقدر باید منتظر باشیم؟» پدر گفت:« ما ملت انتظاریم .»

آدم به روی باز وارد خانه کسی میشود، نه به درِ باز، وگرنه این همه درِ باز

توی این مملکت هر چیزی اولش خوب است، بعد یواش یواش بهش آب می‌بندند ، خاصیتش را از دست می‌دهد ، واسهٔ همین است که پیشرفت نمی‌کنیم.

هیچ چیز مال خوده آدم نیس مگر همان چیزهایی که خیال میکند دلبستگی هایی به آن دارد. بعد یکی یکی آنها را از آدم می‌گیرند و تنها یک سر می‌ماند ، آن هم بر نیزه.

در سرزمین بی آدم ، دین بی معناست.

دار درست وسط فلکه برپا بود و انتظار می کشید، یا شاید مردم انتظار می‌کشیدند

آدم ها حسودند، زمانه بخیل است، و دنیا عاشق کش است.

مگر آینده ای هم وجود دارد ؟ چرا خودم را از دست خشونت زمانه در پستوی خانه پنهان کنم، گوش هام را بگیرم، چشم هام را ببندم و همه اش به این فکر کنم عاقبت چه میشود؟

هیچ آدمی آدم دیگر نیست.عمر باخته ها ، عاشق عمر دیگران میشوند، همان جور که خودشان قربانی شده اند ، دیگران را هم نابود میکنند، با حرفهای قشنگ، وعده‌های فریبنده ، سلیقه های یکنواخت ، زبان بازی، زبان بازی و همه اش دروغ ، ظاهر و دروغ ، خوشگلی های دروغ

تمام شب را برای دخترهایی که در تنهایی از خودشان خجالت میکشند گریه کردم، دخترهایی که بعد‌ها از خود متنفر میشوند و مثل یک درخت توخالی ، پوسته ای بیش نیستند ، و عاقبت به روزی می‌افتند که هیچ جای اندامشان حساس نیست، روح و جسمشان همان پوسته است ، و خودشان نمی‌دانند چرا زنده اند

با دار و تفنگ که نمیشود بر مردم حکومت کرد، بلکه باید به دادشان رسید، سایهٔ ترس از مرگ هم بدتر است.

سروان خسروی: «حکم میکنیم دار بسازی ، من میخواهم اینجا را بهشت کنم،تو نمیخواهی مردم راحت باشند؟» عباس اقا صندوق ساز :«تمام بهشت خدا را بگردی یک دار پیدا نمیکنی»

گاهی احساس میکردم دنیا بر اساس عقل و منطق مردانه میگردد که مردها شوهر زنها بشوند و صورتشان چروکیده کنند، اگر توانستند بچه به دامنشان بیندازند و اگر نتوانستند اشکشان را در بیاورند.

کاش آدم بتواند دنیا را بالا بیاورد و این همه دروغ و ریا نبیند.دنیا به دست درغگو و پشت هم اندازها و حقه باز ها اداره میشود، مرده شورش ببرد.

مادر گفت :«سال و ماه بهم ریخته ، علتش این است که آدم ها به حق خودشان قانع نیستند» ولی جاوید در جواب گفت : «اینها مال ظلم است ، آه مظلوم خورشید را میکشد.»

مردم زنی رو که خودش رو در اولویت بذاره، دوست‌داشتنی یا قابل‌احترام نمی‌دونن. همون‌طور که مردی رو که نمی‌تونه زنش رو کنترل کنه، تحسین نمی‌کنن.

با زیبایی و جوانی اش قمار میکرد. در حالی که آنها را بدون بازگشت خرج میکرد. می توانی با استعداد ، سخت کوش ، سرسخت ، حتی خوش شانس باشی، و باز هم موفق نشوی، یا اگر شدی، ماندگار نباشد. اینکه هیچگاه دستاوردی در حد تلاشت نداشته باشی، هیچ وقت پاداش در خورت رو نگیری ، چیزی ست وایرنگر و دلسرد کننده .

باید دنیای شما نقصی داشته باشد، چرا بدی را پاداش میدهند و مجازاتی این چنین سنگین در انتظار نیکوکاران است؟