بریده‌های کتاب ترانه

امروز بعد از وحشتی که هنگام طوفان تکانم داد، دیدم که چقدر دوستش دارم

زندگی با بی خبری از اینکه کی هستم و چرا هستم ممکن نیست.دانستن این راز از من ساخته نیست.در نتیجه زندگی برایم میسر نیست.

تا وقتی کوششی نکرده ای نمیتوانی بگویی که ممکن نیست.

چه خوب که سر وقت آمدید،بعضیها خیال می کنند دیر آمدن نشان تشخص است.

بدون رنج، لذت زندگی چیست؟ زندگی به مناسکی بی پایان بدل می شود؛مقدس،اما ملال آور، می شود.

حالا خوب می فهمید که بین جمال و شهرت و سرافرازی تا زشتی و گمنامی و فقر چه راه نزدیکی هست.

برایش امکان نداشت باور کند که زندگانی بآن سرعت و در چنین سنینی یکمرتبه چهره خود را عوض کرده و تا این اندازه مهیب و رعب آور شده باشد.

آه چه شب ها که چشم شوق و امیدم دوخته می شو به روشنایی آفاق فال نکو می زد از سپیدی گردون دیده شب زنده دار و خاطر مشتاق