بریده‌های کتاب Vanda ; ☆

دروغ روی دروغ! وقتی شروع به دروغ گفتن کنید، باید ادامه دهید. رفته‌رفته شبیه ناخدای کشتی زهواردررفته می‌شوید که مدام باید حفره‌های جدید بدنه‌ی کشتی را بگیرد تا غرق نشود.

این بیماری است که ترسناک است، نه افرادی که به آن مبتلا هستند. -مربوط به رایان وایت، کسی که باعث شد مردم درمورد بیماری اِیدز بیشتر اطلاعات جمع‌آوری کنند و دنبال راه درمانش بگردند!!

مهم نیست کجا زندگی می‌کنید، شما بخشی از اجتماع هستید. در حقیقت شما بخشی از چندین جامعه هستید: خانه، کوچه، شهر، ایالت، کشور، دنیا.

همه ما می‌دانیم که نباید از روی جلد یک کتاب درباره آن قضاوت کنیم، اما حقیقت این است که بیشتر ما بر اساس شکل ظاهری و شیوه صحبت دیگران درباره آنها قضاوت می‌ کنیم .

《مرگ خیلی آسان می‌تواند اَلآن به سُراغ من‌بیاید؛ امّا من تا می‌توانم‌زندگی کنم نباید به پیشواز مرگ بروم. البته اگر یک‌وقتی ناچار با‌مرگ روبرو شدم - که می‌شوم-مهم‌نیست؛ مهم این ست که زندگی یامرگِ من، چه اثری در زندگی‌دیگران داشته باشد ... 》

ماهی‌سیاه گفت :《شما زیادی فکر می‌کنید . همه‌اش که نباید فکر کرد . راه که بیفتیم، تَرسِمان به کلّی می‌ریزد . 》

خرچنگ گفت:《تو چرا انقدر بدبین و تَرسویی ، ماهی کوچولو؟》 ماهی گفت:《من نَه بدبینم و نَه ترسو . من هر چه را که چشمم می‌بیند و عقلم می‌گوید ، به زبان می‌آورم . 》

همه‌چیز، عوض شده بود. اما این نبود، حقیقت این بود که او خودش عوض شده بود.

《حرف های شما درست است.ولی با حرف،بار به منزل نمی‌رسد. خودت به قفس اتفاده‌یی ،خودت‌هم باید راه بیرون آمدنش را پیدا کنی.》

قدّ بلند داشتن فایده‌یی ندارد،کسی که به دیگری کمک می‌کند باید فکرش بلند باشد.

《توکا، هوش تنها کافی نیست، وسیله لازم است.》

حس می‌کرد با وجود آب و دانه‌ی فراوان،روز‌به‌روز ناتوان‌تر می‌شود و بجای آن میل به آزادی، در او بیشتر نیرو می‌گیرد.

در میان قفس هیچ‌جا را نمی‌دید و از میان میله‌ها هر جا را که می‌شد دید، آنقدر می‌دید که‌از تکرار آن خسته می‌شد.

《هر قدر هم که‌گرسنگی باشد، در آزادی لذّتی هست که به گرسنگی و سختی هایش می‌ارزد.》

راستش را اگر بخواهی، خیلی از بچه‌ها کتاب را نمی‌شناسند، با اینکه کتاب را دیده‌اند. کتاب برای آنها، تنها کتابهایی است که در مدرسه دیده‌اند. کتاب برای آنها یک چیز مرده است - یک تکه مقواست و یک مشت کاغذ - همین و بس. آنها هنوز نمی‌دانند که کتاب خودش دنیایی است. دنیای سفرها و ماجراها، دنیای ندیده‌ها و نشنیده‌ها و ناشناخته‌ها. بچه‌ها می‌توانند با کتاب، کشتی بسازند و برآن بنشینند و به اقیانوس ها سفر کنند؛ می‌توانند با کتاب هواپیما بسازند و به سرزمین های دور پرواز کنند؛ می‌توانند، موشک و ماهواره بسازند و با آن به فضا های دور سفر کنند.... میتوانند.....

پسرها بهتر از دخترها نیستن. اصلاً هیچ‌کسی بهتر از هیچ‌کس دیگه‌ای نیست.