بریده‌های کتاب saghar

نمی دانی چه بهشتی میخواستم برایت بسازم بهشتی که در جان خودم بود

آهای آدم ها همدیگر دا دوست داشته باشید

می گویند خورشید همه چیز را جان دوباره می دهد حالا ببینید خورشید را انگار خودش هم مرده مگه نه؟

بگذار سختی بکشی آن وقت بزرگواری ات را می بینم

اگر شما فکرتان را به زبان بیاورید با کلمات بیانش کنید آن وقت بسیار احمقانه به نظر می رسد

ما نفرین شده ایم کلا زندگی آدم ها نفرین شده است

نمی دان چه سری است که اینطور آدم ها وقتی سر شورش برمی دارند جوری حد و مرزها را می‌شکنند که حتی نمی توانی رفتارشان را باور کنی

بشر پیچیده ست و به نظر من اعمال شرم آور تناقض ها و ویژگی های متعالی انسان حیرت انگیزه

اگه همه مون بی نقص بودیم هستی مون ته مایه خاکستری آزاردهنده ای داشت

مسلما خوردن چیزی که زنده است باید خیلی عالی باشه

ما بدترین نوع افت هستیم سیاره مان را نابود و هم نوع مان را از گرسنگی هلاک می کنیم

بشر منبع شر در این جهان است ما ویروس خودمان هستیم

لذت ؟ کوچک و روشن؟ جدا؟ با صدای بلند بخند!

رویا مثل ویرگولیه که خدا به دقت طراحی کرده و وسط یک خط مستقیم بی نفس به نام زندگی جا داده

رویاها اجازه میدن ما چیزهایی رو تجربه کنیم که تو زندگی عادی نمی تونیم اونا به عنوان جایگزینی برای احتمالات غیر واقعی عمل میکنند

رویا ها فقط رویا هستند

نفرت به آدم توانایی ادامه راه را می بخشد ساختاری شکننده را حفظ میکند

تو موسیقی قلب منی عزیز دلم

ازدواج اینه که کسی رو پیدا کنی که از همه دنیا بهتر می شناسی

بدون تو زندگی تیره و تار بود بدون تو شوقی نبود عشقی نبود