بریده‌های کتاب reyhon

جالب است که ادمی برای در امان ماندن از رنج و تشویش دنیای بیرون چه سازه های پرپیچ و خمی که برپا نمیکند: دیوار علم میکند، خندق میکند و هزارتو میکشد.

شجاعت ان است که به هنگام نیاز و بسته به شرایط در هدف هایت تجدید نظر کنی؛ عقب نشستن به هنگام دشواری به معنای شکست نیست، بلکه تدبیری عاقلانه است...

بدون حق انتخاب، خوبی بی‌معنا خواهد بود.

تمام زندگی من، هر قدم در این راه یک شکست مفتضحانه بوده. خوشحالی من مثل راه رفتن روی طنابی در بلندی متزلزل بوده. حتی لذت من مثل لحظه‌ ای است که طناب زیر پای هنرمند طناب‌باز شروع به لرزیدن می‌کند و جای پای خود را از دست می‌دهد.

مثل یه روح میرم و میام. حالا میبینم به تمام چیزهایی که باور داشتم، شک دارم.

عشق را باید با تمام گستردگی‌اش پذیرفت، تنها در جسم نمیتوان پیدایش کرد، بلکه در جسم و روح و هوا. در آینه، در خواب، در نفس کشیدن‌ها انگار به ریه میرود، و ادم احساس میکند که دارد بزرگ میشود.

دنیا بی‌ارزش نیست. فقط انسانی زندگی کردن خیلی سخت است.

خواندن کتاب برای فرار از زندگی نیست، برای این است زندگی کردن را عمیق تر و مفید تر یاد بگیریم و دنیا را از نگاه شخص دیگری تجربه کنیم.

کتاب ها خود احساسات هستند.برای این وجود دارن که در ما احساس ایجاد کنن و مارو به چیزهایی که درونمونه وصل کنن،به چیزهایی که گاهی حتی از وجودشون بی خبریم.