بریده‌های کتاب خانم موفرفری:))

مهم نیست چقدر آسیب دیدین یا چه دردی دارید می کشین،مهم اینه که با این درد چی کار می کنین.شما می تونید سال ها گریه کنین،حق هم دارین.اما راه دیگه اینه که از این درد درس بگیرین و باهاش رشد کنین.

کی حاظره برای درد نکشیدن ،قلبش رو از سینه بیرون بکشه؟

هر آدم واپس زده ای کوهی از درد داره که نمی خواد برای کسی آشکارش کنه

تو چیزایی رو تو ذهنت سرهم می کنی که دلت میخواد حقیقت داشته باشه

شادی و نشاط از روحش رخت بربسته است

همه ی تلاشم رو می کنم که آدم خوبی باشم،شاگرد خوبی باشم،ولی خب بعضی وقتا اشتباه می کنم. بیشترین حد تلاش من شاید برای یکی دیگه هیچی به حساب نیاد، ولی هیچ کس حق نداره من رو به خاطر این تنبیه یا سرزنش کنه.

فکر می کنی همه ی دنیا علیه تو صف کشیدن

به نظرم فرقی نمی کنه توی چه وضعی زندگی می کنید.زندگی راه فرار دائمی به شما نمی ده.هر چقدر هم که مشکلات بزرگی رو از سر گذرونده باشین،باز هم مشکلات جدیدی از راه می رسن.

الکس همیشه داستان راپونزل را خیلی خوب درک می کرد، چون احساس می کرد خودش هم در برج تنهایی اش زندگی می کند و دنیا را از جایی تک افتاده و دور می بیند.

تو زندگیم یاد گرفتم اگه آدم چیزایی رو که دوست نداره بپذیره کمتر احساس بدبختی می کنه

ما الان وسط یکی از فصل های بد کتاب زندگی هستیم.ولی همین طور که پیش میریم فصل های بعدی بهتر و بهتر میشه.