بریده‌های کتاب محمد صدرا علی گو

وهاب درحالی که حلب ها را در آغوش گرفته بود،مثل برق،از کنارم گذشت و رفت چسبید به رستم

به عقیده‌ی من درون همه خوبی هست. شادی و غم را احساس می کنند اما گاهی مردم خیال می کنند که کسی هیولاست برای این که نمی توانند خوبی ای را که در درونش است ببینند بعد... اتفاق وحشتناکی می افتند!

هر وقت تیستو تنها می شد،روی نرده ها می نشست و حسابی سرسره بازی می کرد.این نرده ها سورتمه شخصی تیستو بود، قالیچه پرنده‌اش بود،و جاده جادویی اش....

«دانشی که به دیگران منتقل نشود،ناشناخته خواهد ماند؛لوییجی لمونچلو.»

هِیلی با سر به دیوارِ شیشه‌ای پشت کایل اشاره کرد.«پس چرا همین الان کارت کتابخونه اش رو کشید و رفت داخل اتاق گردهمایی شما؟»

می دونی که قانون رو نمی شه برای هیچ کس عوض کرد،مثل قوانین همین بازیایی که خودت درموردشون نوشتی!