بریده‌های کتاب Lika☆

ما به یکدیگر نیاز داریم،نه تنها به خاطر اینکه ما با دنبال آسایش،راحتی،حمایت و پشتیبانی هستیم،بلکه با این خاطر که هر یک از ما تکه های از پازل را دارد و هیچکس تمام پاسخ ها را ندارد.

نفس از روی استیصال به دنبال ((ایمنی)) است،اما روح می‌خواهد که ما ((زندگی)) را تجربه کنیم.حقیقت این است که ما نمی‌توانیم بدون ریسک کردن زندگی واقعی داشته باشیم.ما نمی‌توانیم بدون درد،عمق را تجربه کنیم.

جایی که تو امروز هستی،مرحله ای از سفر زندگی تو است و این چیزی نیست که همیشه در آن خواهی بود.تو چیزی که به نظر میرسی،نیستی. تو یک قهرمان در سفر قهرمانی هستی.

جهان هستی به شوخی و برای خنده ایجاد نشده است،بلکه با هدفی غیرقابل درک اما جدی بنا شده است.جهان توسط قدرتی ایجاد شده است که با طرز ی عمیق،پر رمز و راز و در عین حال مقدس و زنده است.هیچکاری نمی‌توان درباره ی آن انجام داد جز اینکه یا آن را نادیده گرفت یا اینکه فقط شاهد آن بود.

زندگی اغلب خشن است اما همیشه زیباست،حداقل کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که تلاش کنیم در زندگی حضور داشته باشیم،اینکه به طور کامل زندگی را تجربه کنیم. دعای لحظه ی مردن این نیست که((لطفا...)) بلکه این است:((ممنونم)) همچون مهمانی که در جلوی درب هنگام خروج از خانه از میزبان تشکر می‌کند.

حالا باید بگذاری همه چیز را برایت تعریف کنم،چون خلق و خوی من جوری است که اعتماد نیمه کاره را خوش ندارم.

من در روابطم با آدم ها چشم دیدن رقیب ندارم. ضمنا آدم خیالبافی هستم، پس هیچ نشده ماجرا پشت ماجرا از خودم درمی‌آورم و در پی آن ماجراها خودم را به لذت بیمارگونه عذابی میسپرم که زاییده ی موقعیتی کاملا خیالی است.

ناراحتی من کاملا ناشی از بدی های خودم بود و به همین خاطر راهی برای مبارزه با کسی نداشتم.