بریده‌ کتاب‌های نازنین مریم:)

بعضی زخم ها ریشه در درون ما دارن. اون ها بخشی از وجودمون هستن و ما رو شکل میدن‌.‌..

ازم خواست کلمه عشق رو به زبان اشاره یادش بدم و من هم اسم تو رو هجی کردم.

این برای یه آدم بار سنگینیه بری. اینکه احساس کنی اگه یه نفرو ترک کنی دنیاش تبدیل به خاکستر میشه، بار سنگینیه.

عشق ورزیدن به یک انسان دیگر همیشه به این معناست که روحت را برایش آشکار کنی.

نکته اینه که به چشم بیای پدر ، نه با بقیه همرنگ باشی

خاطرات مانند طلسم هستند؛ و هر چه آدم طلسمی را بیشتر لمس کند رنگ و روی آن بیشتر می شود...

درد می تواند زیبا باشد، می تواند تورا تغییر بدهد ، می تواند چیز جدیدی خلق کند...

بالا رفتن ارزش سقوط دوباره را ندارد.

رویاها همینطوراند. آنها تمام می شوند...

ادی فهمیده است که کتاب ها به آدم اجازه می دهند به جای هزار نفر زندگی کند؛یا در یک زندگی خیلی طولانی که به اندازه عمر چند نفر است به او قدرت می دهند.

میدانی... کسی وقتی زیاد دلش گرفته باشد، غروب آفتاب را دوست دارد...

اگر کسی گلی را دوست داشته باشد که در میان میلیون ها ستاره فقط یکی از آن پیدا شود همین‌برایش کافی است که وقتی به آن ستاره ها نگاه می کند، خوشبخت باشد.

گل من تمام سیارکم را معطر می کرد ، اما من نمی دانستم چگونه از تمام زیبایی او لذت ببرم...

ترس از سقوط است که باعث می شود آدم ها اشتباه کنند.

دلیل دروغ گویی آدم ها همیشه جالب تر از خود دروغ است...

دروغ ها همانقدر می‌توانند شفا دهنده باشند که آزاردهنده...

آن قدر با سر پایین با گرفتاری ها رو به رو می شویم که یادمان می رود برای نگاه کردن به ستاره ها سرمان را بلند کنیم.

آدم ها فقط پس از پایان همه چیز می فهمند که باید لحظه را زندگی کرد.

به نظرم مشکل واقعی زمانی شروع شد که چیزهای دیگر را بر خودمان ترجیح دادیم.