بریده‌های کتاب 𝕾𝕲𝖍𝖆𝖉𝖆𝖒𝖞𝖆𝖗𝖎

ٱلۡمَالُ وَٱلۡبَنُونَ زِينَةُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّـٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابࣰا وَخَيۡرٌ أَمَلࣰا ثروت و فرزندان زينت زندگانى دنيا هستند و البته آنچه انسان از اعمال شايسته از خود باقى مى‌گذارد، نزد پروردگارت ثوابش بهتر و اميدبخش‌تر است۴۶ کهف

وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقࣱّ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنࣰاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدࣰا٢١‮کهف و اين‌گونه [مردم آن شهر را به وسيلۀ آن سكۀ قديمى] از حال آنان آگاه كرديم تا بدانند كه وعدۀ خدا [در برانگيختن مردگان در روز قيامت] حق است و در برپا شدن قيامت هيچ ترديدى نيست. هنگامى كه [كاشفانِ غار] ميان خودشان در كار آنان نزاع و ستيز داشتند، پس [يك گروه] گفتند: ساختمانى به روى [جايگاه] آنان بنا كنيد [تا از ديده‌ها پنهان بمانند] البته پروردگارشان به آنان داناتر است. ولى آنان كه بر كارشان [نسبت به اصحاب كهف] پيروز شدند، گفتند: به يقين مسجدى بر روى [جايگاه] آنان بنا خواهيم كرد.

وَكَذَٰلِكَ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِيَتَسَآءَلُواْ بَيۡنَهُمۡۚ قَالَ قَآئِلࣱ مِّنۡهُمۡ كَمۡ لَبِثۡتُمۡۖ قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمࣲۚ قَالُواْ رَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثۡتُمۡ فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامࣰا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقࣲ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا١٩‮کهف اين گونه بود كه بيدارشان كرديم تا از يكديگر سؤال كنند. يكى گفت: چه مدت در غار بوده‌ايد؟ پاسخ دادند: يك روز يا بخشى از روز. گفتند: پروردگارتان از مدت حضورتان در غار آگاه‌تر است . يكى را با اين پول خود به شهر بفرستيد تا مشاهده شود كدام طعام پاكيزه‌تر است و خوراكى از آنجا براى شما بياورد و سخت دقت كند و كسى را از كار شما آگاه نسازد.

وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلاً بِغُلاَمٍ وُلِدَ لَهُ فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ اَلْفَارِسُ فَقَالَ عليه‌السلام لاَ تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ اَلْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِي اَلْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ و درود خدا بر او، فرمود: (در حضور امام، شخصى با اين عبارت، تولّد نوزادى را تبريك گفت «قدم دلاورى يكّه سوار مبارك باد» چنين مگو! بلكه بگو: خداى بخشنده را شكرگزار، و نوزاد بخشيده بر تو مبارك، اميد كه بزرگ شود و از نيكوكارى‌اش بهرمند گردى.(حکمت ۳۵۴)

وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظࣰا وَهُمۡ رُقُودࣱۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطࣱ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارࣰا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبࣰا١٨‮ کهف خيال مى‌كردى بيدارند؛ ولى در خواب بودند. آنها را به پهلوى راست و چپ مى‌گردانديم و سگ آنها دستهاى خود را بر در غار گشوده بود . اگر به آنها نظر مى‌انداختى، با ترس و وحشت فراوان پا به فرار مى‌گذاشتى!!! بخش آخر آیه خیلی عجیبه!!!🤔🤔🫢🫢🫢

وَ قَالَ عليه‌السلام أَوْضَعُ اَلْعِلْمِ مَا وُقِفَ عَلَى اَللِّسَانِ وَ أَرْفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِي اَلْجَوَارِحِ وَ اَلْأَرْكَانِ و درود خدا بر او، فرمود: بى‌ارزش‌ترين دانش، دانشى است كه بر سر زبان است، و برترين علم، علمى است كه در اعضا و جوارح آشكار است (حکمت۹۲)

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ‌ بِعِزَّتِكَ‌، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ‌، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ‌. خدایا! بر محمّد آلش درود فرست به عزّتت مرزهای مسلمانان را محکم استوار ساز به نیرویت نگهبانان مرزها را توانایی بخش عطایای آنان را به توانگری‌ات کامل سرشار کن. (دعای ۲۷ صحیفه سجادیه/دعا برای مرزداران)

وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةࣲ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيࣰّا مُّرۡشِدࣰا١٧‮کهف و خورشيد را مشاهده مى‌كنى كه هنگام طلوع در طرف راست آنها قرار دارد و هنگام غروب، در سمت چپ بگردد و اينها در محل وسيعى از آن غار قرار داشتند. اين از نشانه‌هاى الهى است. هر كه را خداوند هدايت كند، هدايت‌يافتۀ واقعى است و هر كه را خدا گمراه سازد، براى او يار و ارشاد كننده‌اى نخواهى يافت

أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِدُلُوكِ ٱلشَّمۡسِ إِلَىٰ غَسَقِ ٱلَّيۡلِ وَقُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِۖ إِنَّ قُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِ كَانَ مَشۡهُودࣰا٧٨‮ اسراء [اى پيامبر] نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكى شب (نيمۀ شب) برپا دار و [نماز] خواندن سپيده دم را [نيز برپا دار] ؛ زيرا [نماز] خواندنِ سپيده دم مورد گواهى [و حضور فرشتگان] است.

سُنَّةَ مَن قَدۡ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِن رُّسُلِنَاۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحۡوِيلًا٧٧‮اسرا مهلت نيافتن دشمنان جز مدتى اندك] شيوه‌اى است كه همواره دربارۀ [امت‌هاى] پيامبرانى كه پيش از تو فرستاديم [جارى] بوده است، و براى شيوۀ ما هيچ دگرگونى و تغييرى نخواهى يافت.

وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ١٩‮نحل و خدا مى‌داند آنچه پنهان مى‌داريد و آنچه آشكار مى‌كنيد!

وَإِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فِي ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِيَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰكُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ كَفُورًا٦٧‮ اسراء هنگامى كه در دريا گرفتار حوادث ناگوار مى‌شويد، تمام آنانى را كه مى‌خوانيد، از نظر شما جز پروردگار محو مى‌شوند و چون شما را به ساحل رساند، روى برمى‌گردانيد كه اين انسان ناسپاس است.

قَالَ عليه‌السلام أَحْبِبْ حَبِيبَكَ هَوْناً مَا عَسَى أَنْ يَكُونَ بَغِيضَكَ يَوْماً مَا وَ أَبْغِضْ بَغِيضَكَ هَوْناً مَا عَسَى أَنْ يَكُونَ حَبِيبَكَ يَوْماً مَا و درود خدا بر او، فرمود: در دوستى با دوست مدارا كن، شايد روزى دشمن تو گردد ،و در دشمنى با دشمن نيز مدارا كن، زيرا شايد روزى دوست تو گردد.

وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلࣰا رَّجُلَيۡنِ أَحَدُهُمَآ أَبۡكَمُ لَا يَقۡدِرُ عَلَىٰ شَيۡءࣲ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوۡلَىٰهُ أَيۡنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأۡتِ بِخَيۡرٍ هَلۡ يَسۡتَوِي هُوَ وَمَن يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِۙ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ٧٦‮ نحل خداوند دو مرد را مثال مى‌زند كه يكى لال است و قادر به هيچ كارى نيست و سربار ارباب خويش است و اگر او را به دنبال كارى فرستد، خوب انجام نمى‌دهد. آيا با آن كه امر به عدل و داد مى‌كند و بر راه راست حركت مى‌نمايد، يكسان مى‌باشد؟

وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجࣰا وَجَعَلَ لَكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةࣰ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ يُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَتِ ٱللَّهِ هُمۡ يَكۡفُرُونَ٧٢‮نحل خداوند از جنس خودتان همسرانى قرار داد و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوه‌ها خلق كرد و از نعمتهاى پاكيزه روزى شما كرد آيا بازهم به باطل ايمان مى‌آورند و نعمت خدا را انكار مى‌كنند.

وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةࣲ فَمِنَ ٱللَّهِۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فَإِلَيۡهِ تَجۡـَٔرُونَ٥٣‮ نحل و هر نعمتى كه داريد از جانب خداست و هنگامى كه آسيبى به شما برسد ،به درگاه او آه و ناله سر مى‌دهيد! ثُمَّ إِذَا كَشَفَ ٱلضُّرَّ عَنكُمۡ إِذَا فَرِيقࣱ مِّنكُم بِرَبِّهِمۡ يُشۡرِكُونَ٥٤‮نحل سپس هنگامى كه [خدا] آن [آسيب] را از شما دفع كند، ناگاه گروهى از شما به پروردگارشان شرك مى‌ورزند!

وَ وَفِّقْهُمْ‌ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ‌، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ‌، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ‌، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ‌، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ‌، وَ مُنَاصَحَةِ‌ مُسْتَشِيرِهِمْ‌، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ‌، وَ كِتْمَانِ أَسْرَارِهِمْ‌، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ‌، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ‌، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ‌، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ‌ بِالْجِدَةِ‌ وَ الْإِفْضَالِ‌، وَ اعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ‌. آنان را به این امور موفّق دار: برپا داشتن روش طریقه‌ات، فراگرفتن زیبندگی کمالات صفات برازنده‌ات برای سود رساندن به ناتوانشان، جبران کردن تنگدستی‌شان، عیادت بیمارشان، هدایت کردن مسافرشان، خیرخواهی مشورت‌کنندگانشان به عهده گرفتن امور واردین بر آنان، پنهان داشتن اسرارشان، پوشاندن عیوبشان، یاری دادن به ستم‌دیده‌هایشان نیکو کمک کردن به آنان در مایحتاج زندگیشان، احسان به ایشان با مال ثروت بخشش فراوان، عطا کردن آنچه برای آنان لازم است پیش از درخواستشان.

لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجࣰا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ٨٨‮ حجر (ای پیامبر)هرگز به چيزى كه گروهى از كافران را بدان بهره مند كرده ايم، چشم [حسرت] مدوز و بر آنها اندوه مخور و بالِ رحمت خود را براى مؤمنان فرود آور.

وَ قَالَ عليه‌السلام مَرَارَةُ اَلدُّنْيَا حَلاَوَةُ اَلْآخِرَةِ وَ حَلاَوَةُ اَلدُّنْيَا مَرَارَةُ اَلْآخِرَةِ(حکمت ۲۵۱) و درود خدا بر او، فرمود: تلخكامى دنيا، شيرينى آخرت، و شيرينى دنياى حرام، تلخى آخرت است

لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ٧٢‮حجر [اى پيامبر!] به جان ♥️تو سوگند، آنان در مستى خود فرو رفته و سرگردان بودند!(قوم لوط)