حضرت امیر المونین علی(علیه السلام)، بی ‏تردید امیرسخن و خداوندگار بلاغت است. کلام او در نزد سخن‏ سنجانِ ظرافت بین، فراتر از بشر و فروتر از خداست.
قطعه ‏ای از سخن او به دست هر بلیغ و خطیبی می ‏افتاد به شگفتی فرو می ‏رفت و دست به دست می‏ گشت، تا این که دانشمند نامور قرن چهارم هجری -سید رضی- را توفیق رفیق گشت و با همت و ذوق فراوان، پاره ‏ای از خطبه‏ ها، نامه‏ ها و کلمات قصار آن امام همام (علیه السلام) را گردآوری کرد و نام نهج ‏البلاغه را بر آن نهاد.