بریده‌های کتاب Tala

تقدیم به مادرم؛ کسی که همیشه حواسش بود که شکمم سیر و کتاب در کتابخانه‌ام موجود باشد.

وفتی از طوفان بیرون بیایید، شما همان آدم سابقی نیستید که قدم به داخل طوفان گذاشته‌اید.

زندگی به معنیِ به سختی جون سالم به در بردن نیست، زندگی یعنی زیستن...

رفتن تورو عوض نمیکنه، فقط منظره‌ی بیرون از پنجرت رو عوض میکنه. باید انتخاب کنی که شاد،شاکر و راضی باشی.

مقایسه،قاتل شادیه. تنها کسی که باید از اون بهتر باشید، خود دیروزتونه.

اگر صحبت، عادتی بیش نیست، نیازی هم به صحبت نیست.

وقتی کسی را از دست می‌دهی، دلت برای عجیب‌ترین عادت هایش تنگ می‌شود، برای کوچک ترین ویژگی هایش، برای لبخندش، برای غلت زدنش توی خواب، حتی برای رنگ کردن دیوار های خانه به‌خاطر او...

اُوِه سیاه و سفید بود. و زنش رنگی بود. تنها رنگِ زندگی اُوِه...

زنش به تقدیر اعتقاد داشت. به اینکه هر مسیری که در زندگی طی کنی در نهایت تو را به همان جایی می‌رساند که "برایت در نظر گرفته شده".

" آدمی که زیاد حرف نمی‌زنه، چرت و پرت هم نمیگه."

اما اگر کسی ازش می‌پرسید، جواب می‌داد: پیش از آشنایی با زنش هرگز زندگی نکرده بود، و بعد از رفتن او نیز هیچوقت زندگی نکرد.

آدم‌ها درواقع به زمان خوش‌بین اند. همیشه فکر می‌کنیم وقت کافی داریم تا حرف‌هایی را که در دل داریم به آن ها بگوییم. و بعد اتفاقی می‌افتد که سرجایمان می‌ایستیم و آنچه برایمان باقی می‌ماند واژه ی "اگر" است.

آدم‌ها رو باید از روی عملشون شناخت، نه از روی حرف‌هایی که می‌زنن.