بریده‌های کتاب ماریآن

اما آدم ها باز هم فوتبال را تماشا می‌کنند وقتی تیم محبوبشان دارد می‌بازد و می‌دانند که شکست خواهند خورد تا آخر فیلمی که حالشان با به هم می‌زند صبر می‌کنند به‌جای اینکه بروند و پولشان را پس بگیرند مردم همیشه می‌مانند؛ کسالت را تحمل میکنند و غم را

کیت عزیزم من هیچوقت بهت نگفتم چقدر صبح‌هایی که باهم میدویدیم را دوست داشتم هیچوقت بهت نگفتم چقدر عاشق شنیدن اسمم از دهانت بودم هیچوقت بهت نگفتم چند بار نامه هایت را از اول خواندم هیچوقت بهت نگفتم تو برای من دنیایی هستی که دلم می‌خواهد واژه های بیشتری از تو بخوانم من هیچوقت بهت نگفتم چقدر عاشقت خستم، و بیش از همه بابت این پشیمانم.

مهم نیست چقدر از من دور باشی، روحم پیدایت خواهد کرد. از تو متنفرم که اینطور از پیشم رفتی. از تو متنفرم و هنوز دوستت دارم، حتی بیشتر از پیش؛ چون تو دلبری و پر از نور، من حتی تصور نمی‌کنم روزی بتوانم چنین چیزی را پیدا یا درک کنم. اگر اخباری از مرگت به من برسد فکر نمی‌کنم بتوانم صبح روز بعدش را ببینم : با مرگ تو من هم خواهم مرد.

نذار هیچکس اشکهای پوریای منو ببینه