بریده‌های کتاب حرهᥫ᭡

چطور میتوانستم به تو نزدیک شوم وقتی میدانستم به ربکا فکر میکنی؟ چه طور میتوانستم از تو بخواهم دوستم داشته باشی،درحالی که می دانستم هنوز ربکا را دوست داری؟

گمان میکنم وقتی آدم با از دست دادن کسی یا عضوی از بدن رو به رو میشود،ضربه ی روانی اش چنان سنگین است که ابتدا چیزی احساس نمیکند.

زمان و جزر و مد دریا منتظر هیچ انسانی نمی‌مانند

هیچ‌چیز به اندازه یک ازدواج شکست خورده شرم آور و تحقیر آمیز نبود.

خوشحالم که تب نخستین عشق بار دیگر تکرار نمیشود.

چه خوب بود وسیله ای اختراع میشد که خاطرات را مثل عطر در بطری نگه میداشت. از آن پس دیگر محو یا کهنه نمیشدند و آدم هروقت میخواست در بطری را باز میکرد و مثل این بود که لحظاتی را بار دیگر زندگی میکند.

من در سراسر سفرمان در ایتالیا و فرانسه در کنارش در این فکر بودم که چقدر دوستش دارم.

فک میکنی الان مارا میبیند که باهم حرف میزنیم؟ بنظرت مرده ها برمیگردند تا زنده هارا تماشا کنند؟

خودت میدانی که بیشتر از هرچیزی توی دنیا دوستت دارم.برای من هرگز به جز تو کسی نبوده، تو پدر،برادرو پسرم هستی همه‌ی اینها.

اغلب آدم ها درباره افراد فامیل‌شان به اشتباه قضاوت میکنند.

اگر دوست داشتی به دیدنمان بیا.من همیشه انتظار دارم آدم ها خودشان بیایند.زندگی بیش از آن کوتاه است که بخواهیم دعوت نامه بفرستیم.

به قول آقای جاجرمی خدابیامرز،زندگی قانون های خاص خودش را دارد. دقیقا روزی که حسابی ناراحتی و حالا گرفته است خبری به تو میرسد که تو را از این و به آن رو میکند.