بریده‌های کتاب سیده مریم

از متن وصیت نامه: «این دوره، با همه‌ی دوره‌ها متفاوت است. این بار اگر مسلط شدند، از اسلام چیزی باقی نمی‌ماند. راه صحیح، حمایت بدون هرگونه ملاحظه از انقلاب، جمهوری اسلامی و ولی فقیه است.»

جوان! باید به اوقات امور اندیشید؛ هر کاری وقتی دارد. مقصد هر قدر هم مقدس باشد برای رسیدن به آن باید در موقف واقعی خود ایستاد.

آنها هیچ وقت به فتحعلی شاه وکالت نداده بودند که درباره غیرت و ناموسشان هم توافق کند؛ اما ثقل روزگار چنان است که شانه‌های قوی‌ترین مردان را هم آرام آرام خسته می‌کند و می‌شکند. آن چنان سنگین که سال‌ها بعد فرزندان‌شان حتی به یاد نیاورند که آنها پیش از این از چیزی ناراحت بوده‌اند و کم کم همه چیز به کتابخانه‌ها خزید و فراموش شد! اما شیخ مرتضی داغ قره‌باغ و راز قفقاز را در سینه نگه داشت...

بزرگی هر کس به بزرگی غمی است که در دلش پنهان کرده است