بریده‌های کتاب _

من فکر می‌کنم بر عکس اعتقاد مسیحی ها و کاتولیک ها خیلی از انسان های زنده در واقع مرده اند و آنها که جان باخته اند ، زنده هستند.

هیچ دیده‌اید آدم بعضی وقت‌ها چیزی را که خیلی دلش می‌خواهد یادش بماند چه زود فراموش می‌کند؟

آن قدر شناسنامه و کارت شناسایی جعل کرده بودم که دیگر نمی دانستم کدام یک از این آدم ها و نام ها خودم هستم.

بر پدرش لعنت! چه نکبت ویرانگری بود ترس!

همیشه نصفه نیمه، همیشه ناتمام، همیشه جایی ناگهان قطع می‌شدم..

پیاله امیدش همچون کاسه این ساز نو یافته سه پاره شده بود و پاره های آن انگار قلب او را چاپ می زد.

دیگر این لبخند سربلندش را ندیدم...

آدم مگر چه می خواهد؟ نانی و آبی و جایی برای خواب! اما گویا آدم ها معنای زندگی را نفهمیده بودند.نانِ بیشتر،آبِ بیشتر و جای بیشتر.

لیلی شانه هایش را راست کرد، انگار تصمیمی گرفته بود:«من معشوق را دوست دارم ،معشوق هم مرا دوست دارد. به هر حال در این دنیا کارهای دیگری هست که ممکن است از انجامشان پشیمان شده باشیم: حرص، بدکاری ،طمع به دست آوردن قدرت ،دروغ.انسان باید از اینها خجالت بکشد اما عشق؛چرا باید از عشق خجالت بکشیم؟»