بریده‌های کتاب حبور🦋

مهربان: صفت ربوبیت را گویند. دلدار: صفت باسطی را گویند به سرور و محبت در دل. دلبر: صفت قابضی را گویند، به اندوه و محنت در دل.

‏و گفت:«اگر دوزخ مرا بخشند، هرگز هیچ عاشق را نسوزم از بهر آنکه عشق،خود اورا صد باره سوخته است». سائلی گفت:«اگر آن عاشق را جرم بسیاری بود او را نسوزی؟». گفت:«نه؛ که آن جرم اختیاری نبوده باشد، که کار عاشقان اضطراری است، نه اختیاری».

شبی شمعی پیش او نهاده بودند.بادی درآمد و شمع را بنشاند.یحیی درگریستن آمد.گفتند:چرا می‌گریی؟همین ساعت بازدرگیریم.گفت:«از این نمی‌گریم. از آن می‌گریم که شمعهای ایمان و چراغهای توحید در سینه ها افروخته اند می‌ترسم که: نباید که از مهب بی نیازی بادی درآید همچنین و آن همه را فرونشاند».

گفت:«ما یک دم تازیانه ریاضت از دست ننهیم، که هوای نفس ما در کمین گاهِ مکر خود نشسته است که اگر یک لحظه عنان به وی رها کنیم، ما را در ورطه هلاک اندازد».