بریده‌های کتاب دیبا

دلتنگ توام ای که به وصلت نرسیدم ای کاش خودت را سر قبرم برسانی

عشق شادی‌ست،عشق آزادی‌ست عشق آغاز آدمیزادی‌ست

دلا دیدی که خورشید از شب سرد چو آتش سر ز خاکستر برآورد

او به من خندیده است در حالی که شما اینجا با من گریه می کنید.

شکستن دل دختری بی پناه و بی گناه که تنها جرمش دوست داشتن اوست چقدر برایش راحت بود.

قبل از اینکه از هم جدا شویم دستم را گرفت و با نگاهی صادقانه گفت:«همیشه کنار هم می مانیم،اینطور نیست؟». اگر فقط می دانستی چقدر اکنون تنها هستم.

برایتان دعا می‌کنم اگر روزی عاشق شدید،خداوند خوشبختتان کند.برای او دعا نمی‌کنم،چون همین که با شما باشد خوشبخت خواهد بود.

وقتی درمانده و ناراحتیم،اندوه دیگران را بیش از پیش احساس می کنیم.احساس آدمی،با حزن نابود نمی‌شود بلکه پررنگ تر می شود.

حتی رویاها هم بهای خودشان را دارند!

این مرگ نیست که انسان باید از آن بترسد،ترس واقعی از هرگز زندگی نکردن است. مارکوس اورلیوس

واقعا متاسفم مجبور شدی بمیری تا من زنده بمونم.

شرط می‌بندم دایناسور ها هم پیش خودشون فکر میکردن همیشه به حکومتشون توی دنیا ادامه میدن.

گاهی وقت ها،حقیقت رازی است که آن را از خودت هم مخفی میکنی،چرا که زندگی با یک دروغ،ساده تر است.

جای کشتی در بندرگاه امن است،اما این چیزی نیست که کشتی ها برای آن ساخته شده باشند. جان ای

بهتره زنده باشی و بگی کاش مرده بودم تا اینکه در حال مرگ باشی و آرزو کنی کاش تا ابد زنده بمونی.