بریده‌های کتاب zyzy

البته فکر کنم.شاید.راستش نمی دانم بهتر بودن چه حسی دارد. (زی زی: مطمئنم که بعدا قراره از منتشر کردن این بریده ی کتاب از پوینت اف ویوو ی کیت پشیمون بشم🤡)

+این فقط تظاهره؟ -این فقط ما هستیم.بدون هیچ لقبی.هیچ مسئولیتی.هیچ تاریخچه ای.

احساسی که من به تو داشتم از تمام دستوراتی که تا اون روز دریافت کرده بودم هم فراتر رفت.

با این حال، انگشتانم موهای او را در میان خود می‌گیرند.قلبم با اینکه میداند خواهند شکست، اما همچنان برای او می‌تپد.

با این حال، بی اختیار فکر میکنم در زندگی دیگری، زمان دیگری، وقتی اجازه داریم همدیگر را انتخاب کنیم، من هم کنارِ او روی آن تخت می خوابم.

او با من چه کرده است؟ آیا نفر بعدی که دفن میکنم، خودِ او است؟

چرا که دلبر هرگز از آنِ دیو نمی شود.

تمام روز خود را مشغول نگه میدارم به این امید که کابوس ها خسته شوند و من را شب ها تا توی خوابم بدرقه نکنند.

زندگی ای که تصمیم به فراموش کردنش گرفتم ولی او هرگز هیچوقت مرا فراموش نخواهد کرد

'مادرم مرده' در حالی که تیغه ی براقی را روی جمجمه ام میکشم، فکر میکنم. 'پدرم مرده' در حالی که مو ها به زمین میریزند فکر می کنم.هر آنچه بودم،هر آنچه کردم، هر آنچه هستم، از دوقلوی عمل و بی عملی آنها شکل گرفته بود.

"'اگه قلبت رو قایم کنی، اون هیچ وقت نمیتونه ازت بگیرتش. '" به سمت دیوار نگاه کرد. گفت: "این تنها هدیه ایه،که تاحالا کسی بهم داده."

افسردگی بهایی‌ست که آدم‌ها برای شناخت خود می‌پردازند ، هرچه عمیق‌تر به زندگی بنگری به همان مقدار هم عمیق‌تر رنج می‌بری .. —📖 وقتی نیچه گریست