بریده‌های کتاب Amirreza Shad

آزادی آن است که بتوانیم آزادانه بگوییم دو به‌علاوه‌ی دو می‌شود چهار. اگر این اصل پذیرفته شود ، بقیه‌ی اصول به دنبال آن می‌آیند.

می‌فهمم چگونه؛ ولی نمی‌فهمم چرا.

آن‌ها تا به آگاهی نرسند ، طغیان نخواهند کرد و تا طغیان نکنند ، به آگاهی نخواهند رسید.

لازمه‌ی این که بتوان واقعیتی هر چند انکارناپذیر را به اثبات رساند این است که مدرکی خارج از حافظه‌ی فرد برایش وجود داشته باشد.

دانستن و ندانستن ، آگاهی از صداقت کامل و گفتن دروغ‌های ساختگی ، اعتقاد هم‌زمان به دو عقیده که یکدیگر را خنثی می‌کردند؛ در حالی که می‌دانی متضاد هم هستند ، استفاده از منطق علیه منطق ، ادعای پایبندی به اخلاق و زیر پا گذاشتن آن ، فراموش کردن هر آن چه لازم است به فراموشی سپرده شود و باز در موقع لزوم آن را به یاد آوردن و دوباره به فراموشی سپردن و بالاتر از همه ، به کار بستن همین فرآیند در مورد خود که نشان‌دهنده‌ی نهایت هوشمندی بود.

هر کس گذشته را در دست بگیرد آینده را در دست دارد هر کس حال را در دست بگیرد گذشته را در دست دارد.

جرایم فکری منجر به مرگ نمی‌شوند جرایم فکری خودِ مرگ هستند.

پیامد هر عملی در خود آن عمل موجود است.

همیشه چشم‌ها تو را زیر نظر دارند و صداهای‌شان در گوش می‌پیچد. خواب یا بیدار ، در حال کار یا خوردن داخل خانه یا بیرون ، در حمام یا تختخواب؛ راه گریزی نبود. هیچ چیز جز چند سانتیمتر مکعب فضای درون مغزت مال خودت نبود.

احساس می‌کرد در میان جنگل‌های کف دریا سرگردان است و در دنیایی مهیب که خودش هیولای آن است گم شده است.

من حرف آن مدعی را یاوه می‌شمارم که با شکم سیر و خیال راحت درس اخلاق می‌دهد.

جنگ ، صلح است. آزادی ، بردگی است. نادانی ، توانایی است.

اگر روند تاریخ تغییر نکند ، انسان‌ها در سراسر دنیا ، بی‌آنکه خود بدانند ، خصوصیات انسانی خود را از دست می‌دهند و به آدم‌هایی ماشینی و بی‌روح تبدیل می‌شوند.