آزادی آن است که بتوانیم آزادانه بگوییم دو به‌علاوه‌ی دو می‌شود چهار. اگر این اصل پذیرفته شود ، بقیه‌ی اصول به دنبال آن می‌آیند.

می‌فهمم چگونه؛ ولی نمی‌فهمم چرا.

آن‌ها تا به آگاهی نرسند ، طغیان نخواهند کرد و تا طغیان نکنند ، به آگاهی نخواهند رسید.

لازمه‌ی این که بتوان واقعیتی هر چند انکارناپذیر را به اثبات رساند این است که مدرکی خارج از حافظه‌ی فرد برایش وجود داشته باشد.

دانستن و ندانستن ، آگاهی از صداقت کامل و گفتن دروغ‌های ساختگی ، اعتقاد هم‌زمان به دو عقیده که یکدیگر را خنثی می‌کردند؛ در حالی که می‌دانی متضاد هم هستند ، استفاده از منطق علیه منطق ، ادعای پایبندی به اخلاق و زیر پا گذاشتن آن ، فراموش کردن هر آن چه لازم است به فراموشی سپرده شود و باز در موقع لزوم آن را به یاد آوردن و دوباره به فراموشی سپردن و بالاتر از همه ، به کار بستن همین فرآیند در مورد خود که نشان‌دهنده‌ی نهایت هوشمندی بود.