بریده‌های کتاب پیروز

استعاره‌ها قصه‌های کوچکی هستند که به ما کمک می‌کنند موقعیت‌های پیچیده را به چهارچوبی آشنا تبدیل کنیم.

فوا اسفا علی قوم اذا دعوا الی مادبه الطعام صاروا لا یبقون لها باقیه و اذا دعوا لمادبه العلم یکتفون منها باقل من القلیل... فاین الثریا من ید المتناول.

خلق یک فیلمنامه‌‌ی خوب، به دشواری خلق یک سمفونی است و از برخی جهات دشوارتر. زیرا در حالی که آهنگساز با خلوص ریاضی‌وارِ نُتها سر و کار دارد، ما به دنیای پیچیده و دشواری گام می‌نهیم که نامش سرشت و ذات بشر است.

ویژگی انعکاس (یا بازتاب) توجیه کننده‌ی این حقیقت است که می‌توانیم از زبان برای فکر کردن یا صحبت کردن درباره‌ی خود زبان، استفاده کنیم و این یکی از ویژگی‌های ممیز زبان انسان است

عطش ما برای داستان، انعکاسی است از نیاز عمیق بشر به یافتن الگوهای زندگی، نه صرفا به عنوان یک عمل فکری و ذهنی بلکه در قالب تجربه‌ای کاملا شخصی و عاطفی. به کلام ژان آنویِ نمایشنامه‌نویس: "داستان به زندگی شکل می‌دهد".

من همچنان بر این اعتقادم که هنر، زندگی را دگرگون می‌کند؛ اما می‌دانم که اگر قادر نیستید در ارکستر داستان، همه‌ی سازها را بنوازید، قطع نظر از اینکه چه نوع موسیقی‌ای در ذهن دارید، ملزم هستید که همان آهنگ قدیمی را زمزمه کنید

بسیاری از فیلمسازان نیز با دست زدن به اداهای کودکانه در واقع فریاد می‌زنند: "نگاه کنیر چه کارهایی از دستم ساخته است!" هنرمند پخته و آبدیده هرگز جلب توجه نمی‌کند و هنرمند عاقل نیز هرگز کاری را صرفا برای شکستن قراردادها انجام نمی‌دهد

تنها در صورتی می‌توان فیلم موفق ساخت که از واکنش‌ها و پیش‌بینی‌های بیننده مطلع بود. باید داستان خود را به نحوی سر و شکل دهید که هم دیدگاه شما را بیان کند و هم به تمایلات مخاطب پاسخ گوید. تماشاگر نیرویی‌ست که - به اندازه‌ی دیگر عناصر - بر شکل‌گیری داستان تاثیر می‌گذارد

آنگاه بدو گفتم: نخست؛ منم زرتشت، هرچند که بتوانم - به درستی - دشمن دروغ‌پرست و پناه نیرومند پیرو راستی خواهم بود. تا اینکه در آینده کشور دلخواه [آرمانشهر] را دارا گردم. تا هنگامی که - ای مزدا - می‌ستایم و می‌سرایم

در حال که نویسندگان با حداکثر سرعت، صفحات را سیاه می‌کنند، فیلمنامه نویسان بارها و بارها نوشته‌های خود را حذف می‌کنند و در بیان حداکثر مفاهیم در حداقل کلمات مصمم و بی ملاحظه‌اند.