بریده‌های کتاب :) Raziyeh

از این بچه برمی‌آمد که گاهی در باره درد و رنج بیندیشد،زیرا خود او بیمارگونه و عصبی است؛ خودخواهی ای‌بسا که کلید ترحم است. کسی که خود رنج میکشد، احتمال دارد که رنج هاب دیگران را دریابد

این دیگر مردم آزاری نبود. فقدان کامل مردمی بود. حیوان بود که تفریح میکرد... خنده ی انبوه شاد سرمست همیشه حیوانی است.

آزرده در آن فراماسونری غریزی زنها، که هر چند با هم دشمن باشند، در برابر اهانتی که مرد به یکیشان روا دارد، آن را دستبردی مشترک شمرده اتحاد خود را باز می‌یابند

چه فایده از سالها خواستن و مبارزه کردن، وقتی که یک لحظه کافی است تا همه میز ویران شود

اما او نمیدانست که بیش از یک دل دارد. نمیدانست که بیش از یک شخص است. در جنگل روح، درختان بلند اندیشه، بیشه های انبوه آرزو، بیست گیاه مختلف، همزیستی دارند. معمولا آنها از هم تشخیص داده نمی‌شوند:در خوابند. ولی در گذار باد، شاخه هایشان به هم میخورد. برخورد یودا ها از مدتی پیش در آنت چندگانگی اش را بیدار کرده بود.

مردن برای کسانی خوب است که نیازی به زنده ماندن ندارند

کسانی که عواطف نیرومندی دارند، چندان در کار خود زیرک نیستند.

عشق است که فکر را بارور میکند. دست به سوی انسان فرولغزیده پیش ببرید تا بلندش کنید و اگر امیدی به نجاتش نیست به تلخی بر او اشک بریزید، به بیچارگی اش نخندید. دوستش بدارید و در وجود او خود را ببینید و بر او همان طور قضاوت کنید که بر خود میکنید. #تکه_کتاب #آبلوموف

در سیل دردسر های زندگی سرگردان بود و همچنان خوابیده ماند و از این پهلو به آن پهلو می غلتید 😁☘🍫 #تکه_کتاب #آبلوموف