بریده‌های کتاب پروا

دوستت دارم. منتظرم بمون اونجا که خشکی به دریا می پیونده:)

تو کی باشی که بخوای ٱمیدهاشون رو قضاوت کنی؟ حداقل اونها ٱمید دارن تو چی داری؟ شمشیری بُران؛کلامی پر از نفرت!

آیا تو داری دنیا را به گریه می اندازی یا دنیاست که تو رو به گریه انداخته؟!

می دانستم که همیشه چیزی بد تر از تنهایی هم آن بیرون وجود دارد. البته از تنهایی لذت نمی‌بردم. دلم می خواست می توانستم به یک نفر نزدیک بشوم!

فقط زنده بودم؛زندگی نمی کردم!