بریده‌های کتاب کتابخورِ گمشده؛

از خیابان میگذرم، اما این بار، دستی نیست که مرا نگه دارد....

از صدایم متنفرم. آن‌قدر ضعیف است که به نظر نمی‌رسد از‌ این‌جا حتی به گوشش برسد، چه رسد به این‌که بخواهد درونش طنین بیندازد.

بیشتر در مورد دیگران فکر میکنم و این که در نهایت، چطور تصمیم می‌گیرند به زندگیشان پایان بدهند.

من گمون نمی‌کنم یه‌کم ملاحظه کاری چیز بدی نباشه. واقعیت بی پرده همیشه قشنگ نیست.

زندگی کردن نادرترین اتفاق جهان هستی است. بیشتر مردم فقط وجود دارند، همین. اسکار وایلد