بریده‌های کتاب ‹فروغ 🌻›

عادت، رد تفکر است، و رد تفکر، آغاز بلاهت است و ابتدای ددی زیستن.

_تو... تو... تو خطرناکی، گیله مردِ کوچک! +اعتقاد، خطرناک است آقا! _و عشق، از آن هم خطرناک‌تر است. من می‌دانم.

±اگر گریه کنان بروی، تا کی گریه می‌کنی ؟ _نمی‌دانم آقا!پیشاپیش، چطور بگویم ؟ برایِ گریستن، برنامه ریزی که نکرده ام .

آخرین پاداش برای کسی که می‌میرد این است که دیگر نمی‌میرد :)

اگر عاشقم باشی همانقدر که من عاشقتم فقط مرگ است که مارا جدا می‌کند از هم .

دنیا چیزی جز به هم رسیدن و از هم جدا شدن نیست .

اما رابین فکر می‌کند پی بردن به فاصله ی بین مکان ها گاهی به سختیِ پی بردن به فاصله‌یِ میان آدمهاست .

من می‌دانم که او انسان خوبی است . یک انسان خوب که یک شب بد داشته است . این برای بهترینِ ما هم رخ می‌دهد . و بدترینِ ما . یعنی همه‌یِ ما . فقط بعضی از ما خوش شانس تر از بقیه هستیم و لحظه هایِ بدی که داریم تلفات کمتری ایجاد می‌کند .