بریده‌های کتاب المیرا شفیعی

هر قدمی که برای ترساندنم برداشته شود به جرئتم اضافه میکند

کمتر کسی را را واقعا دوست دارم، عده ادم هایی که نسبت به انها نظر مساعد دارم از این هم کمتر است هرچه دنیارا بیش تر میبینم بیش تر ناراضی میشوم و هرروز نظرم در مورد بی ثباتی ادم ها بیشتر تایید میشود و اطمینان پیدا میکنم که نباید به ظاهر خوب ادم ها اطمینان کرد

عاقلانه ترین و بهترین کارهای یک نفر احتمالا به نظر کسی که هدفش در زندگی مسخره بازی است، مضحکه ای بیش تر نیست

ادم وقتی انگیزه داشته باشد از فاصله ها نمیترسد

هرچقدر عیب های هم را کمتر بدانند خوشبخت تر میشوند

غرور یک نقص همگانی است؛ تا انجا که من مطالعه دارم غرور در طبیعت انسان است و ادم های کمی پیدا میشوند که با داشتن شایستگی هایی بسیار مغرور نشوند، شایستگی هایی که میتوانند واقعی یا خیالی باشند!

از رویای مه به واقعیت باران نمی‌توان رسید

عشق به ديگری ضرورت نیست . حادثه است . عشق به وطن ضرورت است نه حادثه. عشقِ به خدا تركیبست از ضرورت و حادثه.