بریده‌های کتاب آنیل

وقتی اتفاق بدی برای آدم می‌افتد، این سخت‌ترین قسمتش است. هر لحظه، آن اتفاق را به خاطر نداری، مدتی فراموشش می‌کنی و بعد، دوباره، سراغت می‌آید. بالاخره، خیلی خوب می‌فهمی که مجبوری با آن کنار بیایی. از تو انتظار می‌رود تا به زندگی ادامه دهی.

بعضی وقت‌ها، کاری که اشتیاق زیادی به انجامش داری از اون چیزی که انتظارش رو داشتی سخت‌تره، ولی به‌خاطر این‌که آسون نیست نباید ازش دست بکشی.

آدم احمق همیشه یک نفر احمق‌تر از خودش پیدا می‌کند که او را تحسین کند.

نبوغ توانایی بی‌حد و حصری است برای تحمل رنج.

هیچ انسانی ذهن خود را درگیر مسائل جزئی نمی‌کند، مگر آن‌که برای این کار دلیل بسیار خوبی داشته باشد.

بیان کردن چیزی که به بیان درنمی‌آید، کار سختی است.

«داستان‌ها اگه خونده نشن، ناپدید میشن. من فقط دارم کمکشون می‌کنم که زنده بمونن.»

«ما دنبال یه نفری می‌گردیم.» مرد پاسخ داد:«بهتره نگردین! این موسسه پر از آدماییه که شبیه همن، مثل همدیگه فکر می‌کنن و سر همشون هم شلوغه. البته که همه می‌خوان خاص بودن خودشون رو اثبات کنن ولی از اونجا که همه همین هدف رو دارن، خاص بودن هیچ‌کدومشون به چشم نمیاد! تشخیص ما از همدیگه اصلا ساده نیست! و به همین خاطر پیدا کردن یه شخص خاص سخت نیست، بلکه غیرممکنه! خدانگهدار.»

«این درست نیست که هرچقدر بیشتر بخونی، دانشت نسبت به دنیا بیشتر میشه. مهم نیست توی مغزت چقدر اطلاعات وجود داره، تا زمانی که از دانشت استفاده نکنی و با پاهای خودت دنیا رو تجربه نکنی، دانشت جز اطلاعات پوچ و بی‌فایده چیزی نیست.» رینتارو شانه‌ای بالا انداخت اما پدربزرگش ادامه داد:«کتاب‌ها نمی‌تونن جای تو زندگی کنن. خواننده‌ای که با پاهای خودش رو زمین راه نره و دنیا رو تجربه نکنه شبیه یه دایره‌المعارفه، مغزش پره از کلی اطلاعات قدیمی. تا وقتی اون دایره‌المعارف باز نشه، چیزی به جز یه کتاب قدیمی نیست.» پیرمرد به آرامی دستی به سر پسر کشید و به شوخی گفت:«تو هم می‌خوای دایره‌المعارف باشی؟»