بریده‌های کتاب Melis

شاید مرگ هم نوشیدنیِ سنگینی است که کمک می‌کند شب کسالت آوری را، که همان زندگی‌مان باشد، از یاد ببریم.

غصه خوردن بابت چیزی که هرگز نداشته‌ام معنی ندارد.

از بدی های سال ها آدم کش بودن یکی این که هیچ دوست صمیمی ای نداری تا باهاش حرف بزنی. ولی مگر باقی آدم ها واقعا چنین دوستانی دارند؟!

به گذشته که نگاه میکنم، متوجه می‌شوم سخت ترین بخش زندگی سر و کله زدن با آدم هاست.

ما در درد دیگری زاده می‌شویم،/و در درد خود جان می‌سپاریم.

از آدم هایی که وعده های توخالی می‌دهند متنفرم، برای همین کلی زحمت کشیدم که از آن جور آدم ها نباشم.

حس میکنم بیشتر از آن که به یاد سپرده باشم از یاد برده ام.

گاهی فکر میکنم تنها‌ کاری که می‌خواهم با وقتم انجام دهم، کتاب خواندن است":)

خواندن کتاب برای بار دوم جالب تر است.اغلب متوجه نکاتی می شوید که بار اول متوجه نشدید.

وفاداری محدودیتی نداره🌟"

میخواستم مطمئن شوم که بعد از اتفاقی که افتاد،حالت خوب است،اما هربار که تو را دیدم،کسی در کنارت بود و فقط دیدن لبخندت از دور کافی بود.

می‌خواهم در کنار تو باشم؛هرطور که تو مرا می‌پسندی.