بریده‌های کتاب پولین

دخترم،بدبختی های سن شما مثل رگبارهای بهاری هستند،سریع می گذرند و زلال ترین آسمان جایشان را می گیرد .

سپس کسی از شما تعریف کرد و اسمتان را به میان آورد. چرا با شنیدن این اسم، که نخستین بار به گوشم می‌خورد، قلبم به تپیدن افتاد؟

اشک‌ها رازگو هستند و لبخندها رازنگه‌دار. لبخند حجابی است که دل برای دروغ گفتن پشتش پنهان می‌شود.

شجاعت یکی از بزرگ‌ترین شیوه‌‌های مردان برای دلبری از زنان است. آیا به‌خاطر ضعفمان است که همیشه به تکیه‌گاه نیاز داریم؟ چون نمی‌توانیم خودمان کاری بکنیم؟ بنابراین اگر هم چیزی علیه کنت هوراس گفته شد، تنها خاطره‌ای که در ذهنم باقی ماند خاطره‌ی این دو شکار بود که خودم شاهد یکی از آن‌ها بودم. با این حال وقتی به خونسردی هراس انگیزی می‌اندیشیدم که پل جانش را به آن مدیون بود، وحشت وجودم را فرا می‌گرفت. در این دل چندین مبارزه‌ی هولناک شکل گرفته بود تا اراده بتواند تپش‌هایش را سرکوب کند و لابد حریقی طولانی مدت این روح را بلعیده بود که شراره‌اش سراسر خاکستر شده و گدازه‌اش به یخ تغییر ماهیت داده بود.

پولین، به لطف شما، اگر خداوند امید آخر دلم را بر باد ندهد،گذشته‌ام را فراموش خواهم کرد و به آینده‌ امید خواهم بست. گذشته تنها چیزی است که خداوند نمی‌تواند عوضش کند و عشق نمی‌تواند تسلایش دهد. آینده از آنِ خداست و حال از آنِ ما، اما گذشته به عدم تعلق دارد.

همانطور بی‌حرکت گفت: فکر می‌کنید، فکر می‌کنید کسی بتواند برای همیشه وطن، خانواده و مادرش را ترک کند و دلش نشکند؟ فکر می‌کنید کسی بتواند اگر نه از خوشبختی، دست‌کم از آرامش در ناامیدی بگذرد و دلش خون نشود؟ فکر می‌کنید کسی در سن‌وسال من بتواند از اقیانوس بگذرد تا باقی عمرش را در سرزمین غربت بگذراند و به امواجی که او را از تمام چیزهای محبوبش دور می‌کنند اشکی نیالاید؟

فقط فرانسویان‌اند که مطابق با شرایط می‌توانند هم‌زمان حراف‌ترین یا تودارترین مردمان جهان باشند.

اشک ها رازگو هستند و لبخند ها رازنگه دار . لبخند حجابی است که دل برای دروغ گفتن پشتش پنهان می شود...

بدبختی بزرگ دوران ما جست و جوی هر چیز افسانه ای و تحقیر سادگی است.