بریده‌های کتاب همه چیز خوب است

آخر سر همه‌ی دوستام من رو ترک می‌کنن.

- هی، عیبی نداره! کی این همه به تو فشار آورده تا همه‌چیز رو کامل و بی‌نقص انجام بدی؟ - نمی‌دونم... فکر کنم خودم.

حتی اگه دنیای اطراف من در سکوت باشه، همیشه توی سرم پر از هیاهو و سر‌و‌صداست.

بعضی وقت‌ها هیچ‌چیزی نمیگم. نه به خاطر اینکه حرفی برای گفتن ندارم، بلکه به این دلیل که حرف‌های خیلی زیادی دارم.

چرا انقدر برام سخته که فقط زندگی کنم؟

نمی‌دونستم اونا چه حسی دارند. آیا کسی بود که به اندازه‌ی من ناراحت باشه و مثل من حالش بد باشه؟

بعضی وقت‌ها حس می‌کنم هیچ‌کس من رو درک نمی‌کنه. لعنتی من حتی خودمم خودم رو درک نمی‌کنم.

شاید سخت‌ترین کاری که انجام می‌دهیم این است که اعتراف کنیم به کمک احتیاج داریم. تا غرور و انکار را کنار بگذاریم و به خودمان اجازه دهیم تا درمانده باشیم. کمک خواستن شجاعانه‌ترین کاری بود که در زندگی انجام داده‌ام.

این سخت‌تربن چیز در هنگام افسردگی است - اینکه مجبور باشید کاملا عادی رفتار کنید. آن هم وقتی انگار در حال از هم فرو پاشیدن هستید.

بعضی وقت‌ها بهترین کاری که می‌توانی در حق کسی بکنی این است که در کنارش باشی.

اجازه داری یکم گریه کنی. ولی به این معنی نیست که از عهده‌اش برنمی‌آیی. به این معنی نیست که داری شکست می‌خوری.

عیبی نداره اگه ندونی داری چه کار می‌کنی. عیبی نداره که احساس درماندگی کنی. عیبی نداره که بترسی و سردرگم باشی. هیچ‌کدوم عیبی نداره.

یه روزی همه چی بهتر می شه و از این که تسلیم نشدید، سپاسگزار خواهید بود.