بریده‌های کتاب چند ورقه مه: مجموعه شعر

جنوبم من با پایی ترک خورده

تورها دریا را غربال کرده‌اند غم‌ها مرا و این‌که بر خشکی افتاده دلِ من است

دوستت دارم دوستت دارم و همه وقت تو را کم دارم.

از مرگ نمی‌ترسد پروانه‌ای که بر سنجاقِ سرِ تو نشسته است.

وقتی نمی‌توانم آرامت کنم مردی هستم که پای بریده‌اش می‌خارد.

شعر چشمِ بی‌پلکِ ماهی هاست در عبور از دهشتِ کوسه‌ها

ستاره‌ها به ما که برسند سنگ می‌شوند

شعر چشمِ بی‌پلکِ ماهی‌هاست در عبور از دهشتِ کوسه‌ها