بریده‌های کتاب روح عزیز

وقتی تو آتیشی، برای کسی که تو سایه س، درد و دل نکن.

وقتی آدم نمیخواد واقعیت رو باور کنه، کم کم خیالاتی میشه.

از من به تو نصیحت، وقتی قلبت پاره پوره است یا وقتی مغزت هنگ کرده و درست کار نمیکنه، هیچ وقت تصمیم مهمی نگیر. به قول عموم، یه مغز قاتی نمیتونه درست فرمون بده. باید صبر کنی تا از گیجی در بیاد.

موجودی سمج دقیقه ای یکبار از گوشه ی ذهنم سرک می‌کشید و می‌پرسید، چه باید کرد؟و من نمی‌دانستم؛فقط میدانستم باید کاری کنم که البته اصلا اصلا نمی‌دانستم آن کار چیست.

عمه میگوید، قلب ادم های نامهربان فقط می تپد، اما قلب ادم های مهربان زندگی میکند.

عمه گفت: هر وقت خیلی ناراحتم، پیاده روی میکنم تا غصه هام باجریان خونم توی بدنم پخش بشه و سنگینی اش یه جا نمونه..

آرش جانم کاش تو هم مثل من طعم شیرین این کتاب را بچشی!دلم می‌خواهد کم کمک باور کنی، کسی که کتاب نمیخواند تنها یک‌بار زندگی می‌کند و کسی که می‌خواند ، بارها و بارها ...