بریده‌های کتاب آنا کارنینا

(جمله آغاز کتاب) خانواده‌های خوشبخت همه به‌مثل هم‌اند، اما خانواده‌های شوربخت هر کدام بدبختی خاص خود را دارند.

خدا به آنها (روستاییان) روز را بخشیده بود و توان کار را و آنها روز و توان را وقف کار کرده بودند و پاداششان را در همان کار گرفته بودند. اما اینکه کار برای که بود و حاصل آن چه بود مسائلی نابجا و فرعی بود.

_ هدف تمدن همین است. باید از هر کار لذت برد. _ خوب، اگر هدف تمدن این است من ترجیح می‌دهم وحشی باشم.

وقتی می‌فهمی امروز یا فردا می‌میری و همه چیز فانی‌ است آن وقت همه چیز در چشمت ناچیز می‌شود.

به‌زودی احساس کرد که تحقق آرزوهایش از آن کوه سعادتی که انتظار داشت بیش از کاهی به او ارزانی نداشته است.این کامروایی اشتباهی را بر او عیان داشت که مردم همیشه مرتکب می‌شوند و گمان می‌کنند که تحقق آرزو‌ها موجب خوشبختی است.