بریده‌های کتاب پشت درهای بهشت

کاش آنان که به دنبال عروس یک شبهٔ دنیا می‌رفتند، به وصال می‌رسیدند

تو همان خشتی هستی که اگر از هم وا برود، گناهت نابخشودنی است.

یک شمشیر جان می‌گیرد و یک شمشیر عزت و آبرو و شرف می‌برد. همیشه از اولی می‌ترسانند تا دومی را فرود آورند

فضله گفت : باید دید زرها از کجا آمده ؟برای چه آمده؟ شریفه گفت : هیچ، امیر داده تا آنان خرج خاندان کنند. همه برای چه مواجب می‌گیرند؟ فاضل به گریه گفت :اشتباه می‌کنی. این‌ها ارزن است برای به دام انداختن مرغان

خری که بالای دیوار بردم، خودم پایین می آورم. آنچه تو در مکتب نیرنگ مقدمه می گذرانی، من درسش را به پایان برده ام.

زخم شلاق درمان می شود، اما زخم زبان دوا ندارد.

عوام چون مگس اند. با شربتی می‌آیند و با کیشی می‌روند

یک شمشیر جان می‌گیرد و یک شمشیر عزت و آبرو و شرف می‌برد. همیشه از اولی می‌ترسانند تا دومی را فرود آورند.

,قبله ات کجاست؟ره گم کرده ای شیخ؟ حبیب از تو زاهد تر بود و فهمش در فقه والاتر،او به صف حسین پیوست.تو بمان، سجاده پاره کن.

نمی‌خواهم کاه باشی و با هر وَزِش به این سو و آن سو بروی

آنچه دیگران کیاست می‌دانند، ابلهی‌ست. هوشمندی در اطاعت خدا و رسول و فرزندان اوست.

کاش آنان که به دنبال عروس یک شبه دنیا می‌رفتند به وصال می‌رسیدند.

احمق! بنی امیه نه دین می‌دهد نه دنیا. با ریسمانِ شراب خواری میمون باز ، به چاه می‌روی. از کشتی نجات حسین یاده شده‌ای به امید خر شیطان.

همان ها که دیروز دعوت نامه های حسین بارِ اسب و قاطر می کردند، دیشب در صف ایستاده بودند جهت ثناگویی دشمن حسین

در زمانی که نیرنگ و نامردی شایع است اعتماد حماقت است

ولایت حسین عرصه بر منکر تنگ می‌کند و ولایت یزید رویج منکر می‌کند