بریده‌های کتاب سفرنامه ابن بطوطه

از فقهای بزرگ و نامدار حنبلیان در دمشق تقی‌الدین ابن تیمیه بود که در فنون مختلف علم سخن می‌راند لیکن عقلش پاره سنگ بر می داشت. #سفرنامه_ابن_بطوطه #صفحه_۱۴۷

سماع آغاز شد و از پیش بارهای هیزم آماده کرده بودند که در گرماگرم سماع آن را آتش زدند و دراویش در وسط آن رفتند و به رقص پرداختند.عده‌ای در آتش غلت زدند و برخی آن را در دهان گذاشته و می خوردند تا کم کم آتش به خاموشی گرایید و این مراسم مخصوص است به همین دسته از دراویش که احمدیه نامیده می شوند.برخی از آنها مارهای بزرگ را گرفته سر آن را به دندان از تن جدا می سازند.

مردم این شهر درباره نماز رسم پسندیده‌ای ست که در هیچ جای دیگر نیست.بدین تفضیل که موذنان مساجد هنگام نماز خانه هایی که در مجاورت مسجد واقع شده خبر می کنند و آنان را به نماز فرا می خوانند و هرکس سرنماز حاضر نشود امام مسجد در ملاعام تازیانه‌اش می‌زند!!

منزل نخست برکه المرجوم نام دارد.در این جایگاه تل بزرگی از سنگ فراهم شده و هرکس از آنجا رد شود سنگی بر روی آن می افکند. می گویند مرجوم مردی رافضی مذهب بوده و با قافله‌ای به حج می رفته است،در اینجا میان او و ترک‌های سنی مذهب مشاجره‌ای به وقوع پیوسته.آن رافضی به یکی از صحابه پیامبر دشنام داده و سنیان به سزای این عمل او را سنگسار کرده‌اند.

اهالی اصفهان مردمی خوش قیافه‌اند. رنگ چهره آنها سفید و روشن و متمایل است به سرخی.شجاعت و نترسی از صفات بارز آنهاست. اصفهانی ها مردمی گشاده دست‌اند. هم چشمی و تفاخر که میان آنان در مورد اطعام و مهمان نوازی است، منشأ حکایت‌های غریبی شده است.

مردم مکه روزانه یک بار پس از نماز عصر غذا می خورند و تا عصر فردا جز خرما چیزی نمی‌خورند و به همین جهت بیماری در میان آنان بسیار کم است.