بریده‌های کتاب متل کالیویستا

تا بازی نکنی برنده نمی‌شی...

یک غریبه پس از غریبه‌ای دیگر، انسان‌هایی از گوشت و استخوان که به چشم‌هایشان نگاه می‌کردند و می‌گفتند بله، انسان‌هایی که بارها و بارها به خودشان نگاه کرده و گفته بودند نه.

کل روز کوله‌باری از غم همراه من بود.

نباید اجازه بدین چیز بی‌ارزشی مثل غرور، سدّ رویاتون بشه.

حضور همه‌ی آدم‌ها موقتی است.

چیزایی که به نظر ما اشتباه می آن همیشه هم اشتباه نیستن. بعضی وقتا یه اشتباه در واقع یه فرصته، ولی ما همون لحظه و همون جا متوجهش نمی‌شیم .

می‌دونین چقدر چیز مسخره‌ایه؟ غرور رو می‌گم، بارها توی زندگی جلوی پیشرفتم رو گرفته.

بعضی وقت ها زندگی ترسناک میشه

حضور همه ی آدم ها موقتی است.دوست ها می آیند و می روند .ممکن است یک دوست صمیمی هم داشته باشید ،اما پس ذهنتان می دانید که بودنش همیشگی نیست و کاری هم نمیشه کرد.

زندگی کوتاه است و باید اتفاقات خوب را جشن گرفت.

حرف‌هایش مثل سنگ روی دوشم سنگینی کرد.

قلبم مثل یک مشت گره خورده شده بود.

و به یک دنیا فرقی که بین آن دو رنگ بود فکر کردم..

بعضی وقت‌ها اتفاق‌های وحشتناکی می‌افتد و هیچ چیز از این وحشتناک‌تر نیست که کسی را نداشته باشی تا برایش تعریف کنی.

یک ضرب المثل چینی می گوید:«فراموش نکنید که چقدر برنج می خورید.» این حرف به شما یادآوری می کند که متواضع باشید. خودتان را گم نکنید. اگر شغل مهمی دارید، دلیل نمی شود که بهتر از بقیه باشید. هنوز هم مثل همه ما برنج می خورید.

ترجیح می‌دادم با مامانم سوار یک ترن‌هوایی بد باشم تا آن که تک و تنها توی یک ترن‌هوایی خوب سوار شوم.

سرنوشت را آدم بزرگ‌ها از خودشان درآورده‌اند که دلشان را به آن خوش کنند

این‌جا هر چیزی قیمتی داشت، حتی مهربانی.

چه اهمیتی داره که مسابقه‌ی اول ببازی؟ باید برگردی و به شنا کردن ادامه بدی.