بریده‌های کتاب متل کالیویستا

و به یک دنیا فرقی که بین آن دو رنگ بود فکر کردم..

بعضی وقت‌ها اتفاق‌های وحشتناکی می‌افتد و هیچ چیز از این وحشتناک‌تر نیست که کسی را نداشته باشی تا برایش تعریف کنی.

یک ضرب المثل چینی می گوید:«فراموش نکنید که چقدر برنج می خورید.» این حرف به شما یادآوری می کند که متواضع باشید. خودتان را گم نکنید. اگر شغل مهمی دارید، دلیل نمی شود که بهتر از بقیه باشید. هنوز هم مثل همه ما برنج می خورید.

ترجیح می‌دادم با مامانم سوار یک ترن‌هوایی بد باشم تا آن که تک و تنها توی یک ترن‌هوایی خوب سوار شوم.

سرنوشت را آدم بزرگ‌ها از خودشان درآورده‌اند که دلشان را به آن خوش کنند

این‌جا هر چیزی قیمتی داشت، حتی مهربانی.

چه اهمیتی داره که مسابقه‌ی اول ببازی؟ باید برگردی و به شنا کردن ادامه بدی.

زندگی کوتاه است و باید اتفاقات خوب را جشن گرفت .

اگر شبیه بقیه‌ی بچه‌های کلاس بودم... اگر موهای بور و چشم های آبی داشتم... دیگر اشکالی نداشت که مسابقه‌ی ریاضی را خراب کنم؟

بعضی‌وقت‌ها باید خودتان وارد عمل شوید. باید خلاقیت به خرج دهید تا به چیزی که می‌خواهید برسید.

وقتی یک کاسه را می‌شکنی، ممکن است بتوانی تمام تکه‌هایش را دوباره به هم بچسبانی، اما دیگرهیچ‌وقت مثل قبلش نمی‌شود. آب از ترک‌هایش می‌چکد.

نباید اجازه بدین چیز بی ارزشی مثل غرور،سد رویاتون بشه.

مادربزرگم همیشه می‌گفت آدم ها عوض نمی‌شوند. قلب ما مثل یک کش پلاستیکی است. ممکن است کمی‌کش بیاید، ولی در نهایت به حالت اولش برمی‌گردد.

مشکل نگهداری از رازها هم همین بود... توی جزیره کوچک خودت، تنهای تنها می‌مانی.

بعضی وقت‌ها که چیزی را از ته دل می‌خواستم، از خودم می‌پرسیدم که به ازای آن حاضرم چه چیزی را از دست بدهم؟

چند‌تا دوست پیدا می کنم. اگه هم نشد، از کتابخونه کتاب قرض می‌گیرم.

گفت: (( این یعنی چیز‌هایی که به نظر ما اشتباه می‌آن همیشه هم اشتباه نیستن. بعضی وقت‌ها یه اشتباه در واقع یه فرصته، ولی ما همون لحظه و همون جا متوجهش نمی‌شیم.))

من توی کل زندگی م فقط جنگیدم.دیگه خسته شدم. جنگیدن فایده نداره... آدم ها همون جوری که هستن می مونن.

هیچ درختی بی‌عیب و نقص نیست، این رو یادت باشه. همینه که بهشون شخصیت میده.