بریده‌های کتاب جاسوسان علیه آخرالزمان

موساد _ و شخص داگان [رئیس سابق موساد]_ تلاش زیادی کردند تا در مورد افکار عمومی داخلی ایران و اعمال فشار از طریق جامعه ایران، هرگونه اطلاعاتی را که ممکن است، کسب کنند. موساد بر این تصور بود که در حالی که نیمی از جمعیت ایران، فارس هستند، اقلیت های قومی دیگری مانند آذری‌ها، کردها، عرب‌ها، بلوچ‌ها و ترکمن ها در این کشور زندگی می‌کنند و این اقلیت ها به درجات مختلف مورد آزار و سرکوب قرار گرفته اند و می‌توان آنها را حلقه های ضعیفی در زنجیره ایران تلقی کرد.

موساد همچنین از رفت و آمد نسبتاً ایمن در ایران برخوردار بود. این رفت و آمد ها از طریق کشورهایی صورت می‌گرفت که تشکیلات امنیتی آن‌ها با موساد همکاری داشتند، از جمله منطقه خودمختار کردستان عراق. مدت چند دهه بود که جاسوسان اسرائیلی در چند کشور با کردهای عالی مقام روابط بسیار خوبی برقرار کرده بودند.

در ذهنیت موساد، اعمال فشار یا قانع سازی_ که همیشه نمی‌توانست با ملایمت صورت گیرد _ بسیار بهتر از استراتژی حملات گسترده و سنگین هوایی به تاسیسات اتمی ایران بود.

به باور موساد، می‌شد از طریق جنگ های روانی از این‌گونه تشنجات [پان های مختلف مثل پان‌ترک و پان‌کرد مانند اینها ] بهره برداری کرد و به نارضایتی در داخل ایران دامن زد. شناسایی شهروندان ایرانی که عمیقاً ناخرسند بودند، این امکان بالقوه را در اختیار موساد قرار می‌داد که خبرچین هایی را در مقابل پرداخت دستمزد به کار بگیرد.

موساد همچنین دارای ذخایر انسانی است: ده‌ها نفر از ایرانیان سابق، اکنون در اسرائیل زندگی می‌کنند. یهودیان ایرانی به خصوص بعد از انقلاب سال ۱۹۷۹ از ایران فرار کردند و بسیاری از فرزندان آنها به زبان فارسی و آداب و رسوم ایران آشنایی کامل دارند. افرادی که دارای جسارت کافی هستند توسط موساد انتخاب و آموزش داده می‌شوند و می‌توانند به ایران برگردند و در خدمت موساد باشند.

رهبران روحانی ایران بنابر دلایل مذهبی و اینکه نوعاً افراد معصوم، قربانیان استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی هستند، با کاربرد سلاح‌های غیرمتعارف مخالف بودند.

مأموران عملیاتی موساد در ایران برای همه نوع عملیات جاسوسی آمادگی دارند و حتی در زمان مقتضی می‌توانند هدف‌هایی را برای حمله هوایی مشخص کنند. قطع نظر از هر چیز، موساد می‌داند که تمامی برنامه تسلیحاتی ایران را نمی‌توان با ترور دانشمندان هسته‌ای و افسران نظامی از کار انداخت. زیرا این افراد جایگزین می‌شوند.

سازمان امنیتی اسرائیل، ساواک، پلیس مخفی سفاک شاه را که خدمات جاسوسی را نیز عهده دار بود، آموزش می‌داد.

داگان [ رئیس سابق موساد ] معتقد بود که سازمانش فاقد بینش و حتی تنبل شده است. به بیان استعاری، هدف او این بود که موسادی به وجود آورد که « دشنه‌ای را لای دندان‌هایش داشته باشد » که در مواقع مناسب، این دشنه ماهرانه به طرف ایران پرتاب می‌شد.